طبات

لغت نامه دهخدا

طبات. [ طَب ْ با ] ( اِخ ) موضعی است که عساکر مدیانیان از حضور جدعون بدانجا فرار نمودند. ( سفر داوران 7:27 ) و گروف گمان دارد که ارتفاعش تخمیناً 60 قدم و بطرف اردن مقابل بیان واقع است. ( قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

موضعی است که عساکر مدیانیان از حضور جدعون بد آنجا فرار نمودند .

پیشنهاد کاربران

بپرس