طبابت
/tebAbat/
مترادف طبابت: پزشکی، طب، درمانگری، علم پزشکی، علم طب
برابر پارسی: پزشگی، پزشکی
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
طبابة. [ طِ ب َ ] ( ع اِ ) نورد ابر. || ریگ. || دراز از زمین و ابر و چرم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زمین.هامون در یکدیگر پیوسته. ( مهذب الاسماء ). ج ، طباب ، طبابات. جج ، اَطبه. ( مهذب الاسماء ). || جامه پیش گشاده درازدامن. || دوال که درزهای مشک به وی گیرند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || مغز که کفشگر در میان درز گیرد. ( مهذب الاسماء ). السیر الذی یکون فی اسفل القربة بین الخرزتین. ( منتهی الارب ). مَغزی. زِه. || طبابةالمساء و طبابها؛ طره دراز آسمان که بر افق نمایان باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اِمص ) پچشکی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پژشکی. پزشکی. رجوع به طب شود.
طبابة. [ طَ ب َ ] ( ع اِ ) کباب. طباهیج. تاهه. || گوشت پخته نرم و نازک.
فرهنگ فارسی
( اسم ) عمل و شغل طبیب تداوی و طرز معالجه امراض مختلف پزشکی .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. تشخیص و درمان بیماری.
۳. (اسم ) دانش معالجۀ بیماران.
پیشنهاد کاربران
این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
ژیکیت ( سنسکریت: چیکیتسا )
بَئیشاز ( اوستایی: بَئِشَز )
اوپاژیت ( سنسکریت: اوپَچَریتَوْیا )
ژیکیت ( سنسکریت: چیکیتسا )
بَئیشاز ( اوستایی: بَئِشَز )
اوپاژیت ( سنسکریت: اوپَچَریتَوْیا )