طبّ داراشُکوه
(یا: علاجات داراشکوهی؛ علاجات داراشکوه) کتابی به فارسی در پزشکی، نوشتۀ نورالدین محمد بن عبدالله عین الملک شیرازی. مؤلف این اثر را در ۱۰۵۶ق، و دو بخشِ عمده (بخشِ علمی، شامل اصول نظری پزشکی و بخش عملی، شامل شرحی در انواع بیماری ها و چگونگی درمانِ آن ها) به نام داراشکوه، از شاهزادگان سلسلۀ تیموری هند، نوشته است. طبِ داراشکوه دربردارندۀ ۴۲ مقاله است و در آن افزون بر شرح چگونگی درمان بسیاری از بیماری ها، فهرستی از انواع داروهای مرکب (قرابادین) نیز آمده است. این اثر از نمونه های مهم پژوهش در اختلاطِ اصول پزشکی یونانی و اسلامی به شمار می رود.
(یا: علاجات داراشکوهی؛ علاجات داراشکوه) کتابی به فارسی در پزشکی، نوشتۀ نورالدین محمد بن عبدالله عین الملک شیرازی. مؤلف این اثر را در ۱۰۵۶ق، و دو بخشِ عمده (بخشِ علمی، شامل اصول نظری پزشکی و بخش عملی، شامل شرحی در انواع بیماری ها و چگونگی درمانِ آن ها) به نام داراشکوه، از شاهزادگان سلسلۀ تیموری هند، نوشته است. طبِ داراشکوه دربردارندۀ ۴۲ مقاله است و در آن افزون بر شرح چگونگی درمان بسیاری از بیماری ها، فهرستی از انواع داروهای مرکب (قرابادین) نیز آمده است. این اثر از نمونه های مهم پژوهش در اختلاطِ اصول پزشکی یونانی و اسلامی به شمار می رود.
wikijoo: طب_داراشکوه