پزشکی در ایران باستان دارای پیشینه ای دراز است. دانشگاه جندی شاپور که در زمان ساسانیان به دستور شاپور یکم بنیان گذاری شد در سده سوم میلادی، پذیرای شمار بسیاری از دانشمندان از دیگر تمدن ها و فرهنگها همانند رومیان و یونانیان و هندوها بوده است. پیشینه پزشکی ایران باستان را می توان به سه دوره بخش بندی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
حکومت هخامنشیان به عنوان یکی از بزرگ ترین حکومتهای تاریخی جهان که بخش بزرگی از آسیا و اروپا و شمال آفریقا را در اختیار داشته، نقش به سزایی در گسترش پزشکی در ایران و جهان ایفا کرده است.
علم پزشکی در این دوره بر سه پایه استوار بود است.
نوشته های اوستا تأثیر شگرفی بر گسترش علم پزشکی داشته است، مغ ها بر اساس آموزه های اوستا که عموماً در مورد گیاهان دارویی بوده است، به درمان بیماران می پرداختند.
ویژگی خاص اوستا در این بود که کتاب مذهبی مردم بود و آموزه های آن را نمی شد به راحتی از بین مردم حذف کرد.
پادشاهان هخامنشی توجه ویژه ای به بهداشت و سلامت مردم داشتند، هزینهٔ سلامت را از بودجه عمومی تأمین می کردند، به سلامت آب و مواد غذایی اهمیت می دادند و همراه داشتن آب و مواد غذایی سالم را در جنگ ها ضروری می دانستند .
در این دوره پزشکان جایگاه والایی در جامعه داشتند.
در کتیبه ای در واتیکان از داریوش آمده است که به یکی از فرماندهان خود در مصر دستور می دهد تا دانشکدهٔ پزشکی را در مصر بازسازی کند.
دانشمندان و پزشکان بزرگ ایرانی و غیر ایرانی در دربار و خارج از دربار هخامنشی حضور داشتند، از جمله پزشکان مصری و یونانی، مانند، کتزیاس، یونانی که در دربار هخامنشی بود.
بر اساس تاریخ بلعمی از اطبای بزرگ ایرانی دربار هخامنشی، جاماسب، بوده است که به تألیف کتب پزشکی و هندسه می پرداخته است.
در زمان هخامنشیان خط، ، نیم کشتج، , با ۲۸ حرف مخصوص پزشکی و فلسفه بوده است.
هر چند پزشکی دوره هخامنشیان مانند علم طب در سایر ملل همان دوران، تحت تأثیر خرافات و عقاید بیگانه بود، اما از عوامل بزرگ گسترش و بهبود علم پزشکی و سلامت مردم بوده است.
با حمله اسکندر مقدونی به ایران، بخش اعظمی از میراث پزشکی باستانی ایران یا به کل نابود شد یا پس از استنساخ به زبان یونانی از بین رفت.
حکومت اشکانیان ۵ قرن در ایران حکومت کرد، ویژگی خاص آن ها باز پس گیری استقلال ایران بعد از نزدیک به ۷۵ سال حکومت سلوکیان و جلوگیری از تخریب بیشتر آثار ارزشمند ایرانی بود، اما متأسفانه فرهنگ آن ها تحت تأثیر فرهنگ یونانی قرار گرفته بود، در نتیجه پزشکی این دوره، آمیخته ای از طب اوستایی و طب یونانی بوده است، از پزشکان بزرگ این دوره می توان فرهاته و میتریدات را نام برد. بعد از اشکانیان، ساسانیان حدود ۴ قرن بر ایران حکومت کردند، در این مدت خدمات شایسته ای برای گسترش پزشکی انجام شد و بیشتر از قبل برای حفظ اصالت پزشکی ایران تلاش گردید. یقیناً بزرگترین اقدام آن ها تأسیس شهر جندی شاپور و ساخت دانشگاه جندی شاپور در آن بوده است. برخی از اقدامات پزشکی دوره ساسانیان و دانشگاه جندی شاپور:
![طب ایران باستان](//img.abadis.ir/comments/words/طب ایران باستان/043315.webp)
![طب ایران باستان](//img.abadis.ir/comments/words/طب ایران باستان/052517.webp)
... [مشاهده متن کامل]
حکومت هخامنشیان به عنوان یکی از بزرگ ترین حکومتهای تاریخی جهان که بخش بزرگی از آسیا و اروپا و شمال آفریقا را در اختیار داشته، نقش به سزایی در گسترش پزشکی در ایران و جهان ایفا کرده است.
علم پزشکی در این دوره بر سه پایه استوار بود است.
نوشته های اوستا تأثیر شگرفی بر گسترش علم پزشکی داشته است، مغ ها بر اساس آموزه های اوستا که عموماً در مورد گیاهان دارویی بوده است، به درمان بیماران می پرداختند.
ویژگی خاص اوستا در این بود که کتاب مذهبی مردم بود و آموزه های آن را نمی شد به راحتی از بین مردم حذف کرد.
پادشاهان هخامنشی توجه ویژه ای به بهداشت و سلامت مردم داشتند، هزینهٔ سلامت را از بودجه عمومی تأمین می کردند، به سلامت آب و مواد غذایی اهمیت می دادند و همراه داشتن آب و مواد غذایی سالم را در جنگ ها ضروری می دانستند .
در این دوره پزشکان جایگاه والایی در جامعه داشتند.
در کتیبه ای در واتیکان از داریوش آمده است که به یکی از فرماندهان خود در مصر دستور می دهد تا دانشکدهٔ پزشکی را در مصر بازسازی کند.
دانشمندان و پزشکان بزرگ ایرانی و غیر ایرانی در دربار و خارج از دربار هخامنشی حضور داشتند، از جمله پزشکان مصری و یونانی، مانند، کتزیاس، یونانی که در دربار هخامنشی بود.
بر اساس تاریخ بلعمی از اطبای بزرگ ایرانی دربار هخامنشی، جاماسب، بوده است که به تألیف کتب پزشکی و هندسه می پرداخته است.
در زمان هخامنشیان خط، ، نیم کشتج، , با ۲۸ حرف مخصوص پزشکی و فلسفه بوده است.
هر چند پزشکی دوره هخامنشیان مانند علم طب در سایر ملل همان دوران، تحت تأثیر خرافات و عقاید بیگانه بود، اما از عوامل بزرگ گسترش و بهبود علم پزشکی و سلامت مردم بوده است.
با حمله اسکندر مقدونی به ایران، بخش اعظمی از میراث پزشکی باستانی ایران یا به کل نابود شد یا پس از استنساخ به زبان یونانی از بین رفت.
حکومت اشکانیان ۵ قرن در ایران حکومت کرد، ویژگی خاص آن ها باز پس گیری استقلال ایران بعد از نزدیک به ۷۵ سال حکومت سلوکیان و جلوگیری از تخریب بیشتر آثار ارزشمند ایرانی بود، اما متأسفانه فرهنگ آن ها تحت تأثیر فرهنگ یونانی قرار گرفته بود، در نتیجه پزشکی این دوره، آمیخته ای از طب اوستایی و طب یونانی بوده است، از پزشکان بزرگ این دوره می توان فرهاته و میتریدات را نام برد. بعد از اشکانیان، ساسانیان حدود ۴ قرن بر ایران حکومت کردند، در این مدت خدمات شایسته ای برای گسترش پزشکی انجام شد و بیشتر از قبل برای حفظ اصالت پزشکی ایران تلاش گردید. یقیناً بزرگترین اقدام آن ها تأسیس شهر جندی شاپور و ساخت دانشگاه جندی شاپور در آن بوده است. برخی از اقدامات پزشکی دوره ساسانیان و دانشگاه جندی شاپور:
![طب ایران باستان](http://img.abadis.ir/comments/words/طب ایران باستان/043315.webp)
![طب ایران باستان](http://img.abadis.ir/comments/words/طب ایران باستان/052517.webp)