طایفه کائدی

کا همان کی در اسامی چون کی کاووس و کی آرش است وبه معنی شاه و شاهزاده میباشد . لقب کائد که معرب آن قائداست؛ اول بار برای قائد امیرعلی جد اتابکان لربزرگ در کتاب مجمع الانساب شبانکاره ای آمده است. . همه تیره های کائد از نسل اتابکان لربزرگ و قائدملک محمودشاه نوه اتابک افراسیاب میباشند. درکتاب مجمع الانساب شبانکاره ای چنین آمده است:"لقب فضلویه اتابکان لربزرگ مکانی در غرب لرستان است که کائدامیرعلی بن فضلویه ازآنجا خروج و بر سرزمین شولستان فرودآمد"دراین کتاب لقب کائد برای اولین بار برای اجداد اتابکان لربزرگ بکار رفته است. پس از انقراض اتابکان بختیاری کائدها پراکنده و بر اساس اسناد خطی تاریخی سال ۱۰۵۳ که در کتاب ازدیلمان تااشترانکوه اثر دکترکیومرث فولادی آمده اکثریت در ایل چهارلنگ و باب مئیوند و تعدادکمی نیز در ایل هفتلنگ باب دورکی زراسوند وعده بسیاری نیز در کوه گیلویه پراکنده میشوند تحت عنوان قائدان ۱۴ برادر فرزندان کااسد که در زمان شاه عباس بدلیل سرکشی و طغیان منهزم و تبعید شده و به دهدشت و ممسنی فارس کوچانده میشوند که بازدرزمان کریمخان زند یکبار دیگر پراکنده ودرسایرطوایف ممسنی چون ایل جاوید، رستم و دشمن زیاری منضم شده و هرشاخه ای به شهرهای گناوه ، فیروزآباد ، بوشهروتنگستان پراکنده میشوند . هرچند ازآنجا که کائدهای بااصالت از نسل تاجداران ایران زمین زیر بار زور هیچ حاکمی نمیرفتند این روند پراکندگی در زمان پادشاهان بعدی نیزادامه داشت . شجره نامه کائدها تا اتابک افراسیاب و تا اسپهبدان ساسانی در کتاب ازدیلمان تا اشترانکوه آمده است. در زیر به تعدادی از تبعیدی ها و پراکندگی کائدها در ایران براساس این کتاب ص ۱۳۲ اشاره میکنیم
... [مشاهده متن کامل]