طایفه ٔ گاودارخا

لغت نامه دهخدا

طایفه گاودارخاریک. [ ی ِ ف َ ی ِ ] ( اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل ، واقع در 19هزارگزی شمال باختری بنجار و 5هزارگزی باختر راه فرعی ادیمی به زابل. جلگه ، گرم و معتدل با 559 تن سکنه. آب آن از رودخانه هیرمند. محصول آنجا غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. راه آن مالرو است. چادرنشین هستند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس