طایفه قائدی

نژادازدوکس دارد این نیک پی
زافراسیاب و ز کاووس کی
کا همان کی در اسامی چون کی کاووس و کی آرش و کیقباد است وبه معنی شاه و شاهزاده میباشد . لقب کائد را اعراب قائدمیگفتند همانند خاندان کارن که آنان را قارن میگفتند. . تنها در پس از اسلام یک واژه همسان به "کی" دیده میشود.
در زبان زرتشتیان امروزی به خانه"کیه" میگویند و برابر واژه خانه دان در زبان فارسی و هونه دون در لری ایشان پیش از نام نیایشان "کیه" می آورند.
مانند :، کیه بهمن=خانه بهمن
کیه شاپور =خانه شاپور،
کیه اردشیر= خانه اردشیر
به جای خاندان بهمن و خاندان شاپور و خاندان اردشیر.
این واژه "کیه" میتواند به "کی" تبدیل شده باشد. اما واژه "کی" پس از روزگار دراز به "کا" گشتگی یافته است.
واژه ها با تکرار زیاد روان و کوتاه میشوند.
ورثرغن>ورهرگن>ورهرن>ورهران>ورهرام>وهرام>بهرام
ارتخشثری>اردخشتری>اردخشتر>اردشتر>اردشیر
قا آ ن >قان>خان
کتک خوذای>کدک خودای >کدخودا >کدخدا>کی خا
آقا خداوند>آ خداوند >آ خاوند>آ خوند
هر واژه از دشوار به آسان ساییده میشود.
در نامه نامور فردوسی از پیشدادیان به اینسو "کی"بسیار آورده شده است.
سخن اینست که از آمدن اسلام به اینسو در هیچ منبعی تا پانصد سال ، این فرنام برای هیچ نام برجسته حکومتی نیامده است.
حتی در منابع پسین هم هرگز فرنام "کی یا کوی"نیامده است.
حتی فرنام کائید هم من ندیده ام.
اما فرنام قائد پس از سلجوقیان بسیار آورده شده است. اینکه قائد همان "کائید" است شکی نیست. واژه مادر "کائید" بوده و در گویش ترکی قاید شده است.
از نگاه ریخت شناسی و گشتگی ( بیشتر واژگان از ریخت دشوار دراز مدت به ریختی برای تلفظ آسان و روان کوتاه میشوند ) میتوان گفت واژه مادر "کائید "بوده و در زبان ترکها یا عربها به قائید و سپس به قائد ، دگردیس شده است.
اما پیوستگی کی به کائید باید با پیوستگی دگرگونیهای این واژه در دوره های تاریخی از منابع ، مستند شود.
اکثریت تیره های کائید از نسل اتابکان یعنی فرمانروایان لربزرگ وبالاخص اتابک اعظم افراسیاب میباشند در نسخه خطی محمد علی شبانکاره در کتاب مجمع الانساب خیلی صریح و زیبا نسب اتابکان لر بزرگ را از فرزند کی کاووس دانسته که جز ملوک عجم است: بعضی ها تفسیر می کنند شاید از نسل کاووس بن قباد برادر انوشیروان باشند اولا در منابع از کاووس یک پسر نام برده شده بنام شاهپور واز او یک پسر بنام باو، که وی سرسلسله اسپهبدان ساسانی و باوندیان طبرستان است و شهر پاوه کردستان یادگار اوست ودر منابع هیچگونه اشاره ای نشده که خاندان اتابکان بدو متصل شوند ضمن اینکه طبق کتب مرعشی و شرفنامه و همچنین منابع معاصر کتاب از دیلمان تا اشترانکوه کیومرث فولادوند و از پارس تا دستگرد فردین ابراهیمی جد اتابکان لر بزرگ جاماسب فرزند شاهنشاه پیروز اول ساسانی است ولذا منظور کیکاووس کیانی است چرا که اجداد اتابکان خاندان آل ماکان فرزندان کاکی فولادوند در منطقه اشکور دیلمان بوده ومنطقه ای است باستانی وموضعی بنام کاووس وجود دارد که از زمان باستان به این نام بوده است
اولین شخصی که در منابع کهن لقب قائد داشته قائدعلی پدر اتابک ابوطاهر موسس حکومت اتابکان لربزرگ بوده که ساکن در قلعه قارون اشترانکوه بوده است. شبانکاره در نسخه خطی مجمع الانساب چنین گزارش نموده است :" که قائد علی پس از خروج از موضع فضلویه بر شولستان فرود آمد ، که قاید علی چون برممالک شول مسلم شد وفتح کرد به موضعی امدند که به لرستان نزدیک است و قائدمردی با تدبیر بودوانجا امارتی کرد وانصاف وعدل به اعیان لرستان بنیاد نمود
و دل هر یک از اکابر لر چنان فتح کرد که حد نداشت. "
طبق اسنادی کهن که در کتاب ازدیلمان تا اشترانکوه آمده اتابک افراسیاب بن پشنگ در زمان حیات خود که با زیرکی خاصی بعد از اختلاف افتادن بین برادرانش وقتل برادرانش پیراحمد و ملک مسعود اضمحلال حکومت اتابکان را پیش بینی کرده بود اقدام به خرید ۳۵ روستا در اقصی نقاط سرزمین حکومتی خود از دره کائد تا اشترانکوه ازچهارمحال تا مناطقی از کوه گیلویه برای فرزندان و نوادگانش خریداری میکند و این دومین مرحله از پراکندگی کائیدهاست چرا که اولین پراکندگی بعد از حمله آل مظفر به قلمرو اتابکان و متواری شدن اتابک پیراحمد بهمراه ۲۰۰۰ خانواده لر به اشترانکوه لرستان است که با روی کارآمدن تیمور دوباره اتابک پیراحمدبه ایذه مرکز حکومتش برمیگردد. حکومت اتابکان درزمان تیمور به دلیل ضعف اتابک پیراحمد در حکومتداری به دو نیم تبدیل شد و با حکم تیمور حکومت لرستان شمالی به افراسیاب اعطا شده بود و پس از بازگشت افراسیاب از سمرقند به لرستان مرکز حکومتش قلعه منگشت و قلعه قارون اشترانکوه میشود که با کشته شدن اتابک پیراحمد بوسیله آسترکی ها و باتحریک برادرش ملک هوشنگ اتابک ابوسعید جانشین پدر شده و عموی خود اتابک افراسیاب را روانه زندان میکند که میتوان دومین نسل از پراکندگی کائدها را مقارن بااین دوران یعنی زمان فرمانروایی تیمور کورگانی و زندانی شدن افراسیاب دانست و سومین و بیشترین پراکندگی مربوط به بعد از انقراض اتابکان است که کائیدها در تعقیب و گریز با ماموران حکومتی ابراهیم بن شاهرخ تیموری متواری و در جزایری کوچک در دریای پاره فرهنگهای مختلف از کرد و لر وبختیاری و حتی ترک و بلوچ و مازنی پراکنده میشوند. یادمان باشد همه این پاره فرهنگها و خیلی از اقوام به گفته حمدالله مستوفی درکتاب تاریخ گزیده از جمله آسترکی بختیاری ممسنی عبدالملکی لیراوی جانکی و غیره درزمان مجدوشکوه حکومت اتابک هزاراسب ازاکناف و اطراف به اتابکان پیوستند و زیر پرچم اتابکان باهم متحد شدند. واگر این انقراض و پراکندگی نبود امروزه در کنار اقوام دیگر ایران مثل لر و کرد وبلوچ قوم مستقلی بنام کائید وجودداشت.
. درکتاب مجمع الانساب شبانکاره ای چنین آمده است:"لقب فضلویه اتابکان لربزرگ مکانی در غرب لرستان است که کائدامیرعلی بن فضلویه ازآنجا خروج و بر سرزمین شولستان فرودآمد"
دراین کتاب لقب کائد پس از اسلام برای اولین بار برای قائد امیرعلی فرزند ابوالحسن فضلویه جداتابکان لربزرگ که در آنزمان طبق منابع کهن ساکن اشترانکوه مجاور خورشیدیان بوده اند بکار رفته است. پس از انقراض حکومت بیش از سه قرن اتابکان لربزرگ هزاراسبی از نسل هزاراسب بن بنگیربن عیاض بن عبدالملک بن ماکان بن پولادوند پادشاه ساسانی تبار دیلم و طبرستان ؛ کائدها پراکنده و بر اساس اسناد سال ۱۰۵۳ که در کتاب ازدیلمان تااشترانکوه آمده و اصل آنها در اداره اوقاف شهرکرد باقیست در چهارمین مرحله از پراکندگی کائدها در عصر شاه عباس کبیردسته هایی از ؛کائدها از نوادگان قائدملک محمودشاه بالاخص ده فرزند عالیجاه قائدشاه منصور خان بنامهای قائدمقصود قائدمحمود قائدشاه ولد ، قائداسکندر، قاید حسین قاید علی قائدبهادر قائدشمس قایدصالح در باب مهوند ( مئیوند ) ایل چهارلنگ دراشترانکوه ی لرستان به دلیل پایگاهی که اتابکان از قدیم الایام دراشترانکوه داشتند مهاجرت میکنند و تعدادی نیز در ایلات هفت لنگ بختیاری ( زراسوند و آسترکی و بابادی و بهداروند و دینارونی. . . . ) پراکنده میشوند. واما درباره قائدان کوه گیلویه نظرات متفاوتی وجود دارد. از آنجا که پراکندگی بسیاری از کائد ها درزمان تیمور لنگ درحدود سال ۸۰۰ ق به علت اختلاف و بحران جانشینی و جنگ و برادرکشی بین چهار فرزند اتابک پشنگ بنامهای اتابک افراسیاب، ملک هوشنگ، ملک مسعود و اتابک پیراحمد که باعث تبعید اتابک افراسیاب و برادرش ملک مسعود به سمرقند میشود ، در واقع تیمور آنها را به عنوان گروگان باخود به سمرقند میبرد که اولاد و نوادگان تعدادی از آنها در مناطق مختلفی از کوه گیلویه پراکنده میشوند که باید دید آیا بین این قائدان و قائدان ۱۴ برادر فرزندان کائداسعد میتواند ارتباطی باشد یاخیر. این قائدان ساکن در کوه گیلویه در زمان شاه عباس کبیر بدلیل سرکشی و طغیان توسط الله وردی خان قلع و قمع و منهزم و تبعید شده و به دهدشت و ممسنی و چرام و بلادشاهپور کوچانده میشوند ودرطوایف مختلف ممسنی چون ایل جاوید، ایل رستم و ایل دشمن زیاری و طوایف بویراحمدی منضم و مستحیل شده و برای بار سوم نیز در زمان کریم خان زند پراکنده وهرشاخه ای به فارس و بعد شهرهای گناوه ، فیروزآباد ، بوشهروتنگستان پراکنده میشوند . ناگفته نماند دسته ای از قائدها بنام کی وی ها یکی از ۲۹ طایفه ای بودند که درزمان اتابک هزاراسب از جبل السماق به کوه گیلویه آمدند و از قدمت بالاتری در کوه گیلویه برخوردارند و از پارس های اصیل بوده ولی از نسل اتابکان نیستند و کتاب ریاض الفردوس نیز به قائدانی از کوه گیلویه که متحد اتابک یوسف شاه بوده اند اشاره نموده است. سردار اسعد نیز کی ها را با جاکی ولیراوی وکمانکش جز طوایفی می داند که در کوه گیلویه ساکن شدند واین طوایف به هزار اسب پیوستند.
کائدها از آنجا که از نسل تاجداران ایران زمین بودند و نژاد ساسانی و تبار کیانی داشتند دارای شور جنگاوری و شجاعت بوده و باتعصب خاص مثال زدنی زیر بار زور هیچ حاکمی نمیرفتند و همین منش باعث پراکندگی و تبعید آنها در زمان پادشاهان بعدی نیزشد . شجره نامه کلی کائیدها از اتابک افراسیاب تا هزاراسبیان و آل ماکان و تا اسپهبدان ساسانی و جاماسب شاهنشاه ساسانی از نوادگان اردشیربابکان وتا کی قباد و کی لهراسب و همچنین شرح حوادث تاریخی این خاندان از پارس خاستگاه اولیه آنها تا اوج امپراطوری ساسانی در تیسفون و از حمله اعراب مسلمانان و پناهنده شدن شاهزادگان ساسانی در کوهستان های دیلمان و طبرستان و خیزش آنها برای احیای شاهنشاهی ایران باستان در قرون ۳و۴ و تشکیل حکومتهای آل زیار ، آل بویه و آل ماکان در جبال و تشکیل حکومت فرمانروایان لربزرگ در کتاب ازدیلمان تا اشترانکوه بصورت متوالی همراه باانتظام تاریخی آمده است. در زیر به تعدادی از تبعیدی ها و پراکندگی کائدها و همچنین خاندان آل ماکان فولادوند در ایران اشاره میکنیم
1 - کائیدهای شاه منصوری فولادوند از نسل قائدشاه ولد ف قائدزین الدین ف قائدشاهمنصور ف قائدعلی ف قائدملک محمودشاه وهمچنین پراکندگی کائدهایی از نسل ملک محمودشاه شامل کاسلیمان کانجات ، کاذوالفقار ، کاقربانعلی قائدعلاوردی کا بنیاد کااسفندیار ، زمان شاه عباس و شاه سلیمان صفوی در بین باب کهن مئیوند که ییلاق آنها اشترانکوه شهرهای دورود، ازنا و الیگودرز و قشلاق آنها دزفول، شهیون وسردشت ، گوتوند و دره کائد خوزستان بوده وشامل طوایف کائدعیسوند ( طهماسبوند ، محمدرضاوندو محمدقلی وند ) کائدبساک، کائدجمالی ، کائدسالاروند و کائدحاجیوند ( رشیدی، اسدی، بیرور کاظمی، ) میباشد و کهن ترین آرامستان لرستان دراشترانکوه در منطقه مُهواره مختص به آنان و اجدادشان میباشد ( کائدهای چهارلنگ مئیوند اشترانکوه )
از کائدهای فولادوند افرادی در ادوارمختلف تاریخی ازجمله در واقعه قیام قائدعلیمرادخان برعلیه نادرشاه افشار شخصیتهای زیر به همراه دیگر طوایفی چون عیسوند ، زلکی، بساک به خراسان و کرمان تبعید شدند. شامل . *کااسماعیل ولد کانجف فولادوند به بم کرمان درزمان افشار ( کائدهای کرمان ) *دو تن از فرزندان کائید نجف فولادوند۱. علی نقی خان به همراه پسرانش علی صالح خان و احمدعلی خان۲. قائدزینال خان و فرزندش لطفعلی خان به سرخس خراسان ( کائدهای خراسان ) *از فرزند کائدنجف فولادوندبنام فلامرزخان و پسرش عوض و همچنین برادرزاده کانجف بنام باباکاظم ولد مرادی فولادوند اطلاعی در دست نیست هرچند برخی معتقدند تیره های کائد کاظمی و کائدفلامرزی در طایفه حاجیوند از نسل کاظم خان و فلامرزخان فولادوند هستند که اثبات آن کارساده ای نیست. *رضاخان ولد کا بهزادخان فولادوند به سیستان در زمان زندیه و دیگر کی های سیستان در شهرستان زابل که عمدتا لقب کیانی دارند ( کائدهای زابل ) *کارضا قلی و کامیرزاقلی فرزندان کاظم خان فولادوند، رضاقلی به الشتر و میرزاقلی به پلدختر در زمان زندیه که در کتاب نسب شناسی مرعشی نجفی هم بدان اشاره شده است. ( کائدهای پلدختر و الشتر ) *کا فریدون فولادوند از نوادگان کاشاه منصور خان به پلدختر درزمان قاجاریه
2. خاندان دستگردی از نسل شیخ احمدشاه و اتابک افراسیاب که خارج از تقسیمات کنفدراسیون بختیاری میباشند ودر دستگردامامزاده کیار چهارمحال ساکن هستند تیره ای از آنها از نسل حاج خلیل از زمان نادرشاه بانام دستگردی در میان ایل مئیوند چهارلنگ در اشترانکوه ساکن هستند. ( دستگردیهای چهارمحال و اشترانکوه )
۳_کائدهای ایلات هفت لنگ ازجمله کائدهای شهی زراسوند ساکن دره کائد بخش شهیون دزفول که به دودسته کائدگپ و کائدکوچک تقسیم میشوند و به روایتی سینه به سینه ازریش سفیدان تیره ای از آنان ازنسل کائد هوتن از طایفه شهی جداشده و به میان طوایف مئیوند و زلکی کوچ کرده اند که امروزه طایفه دره کائدی زلکی درالیگودرز و دوتش از طایفه ممتوند ماهروبختیاری شامل صیفور و سوخته زار فرزندان نجف ف رضا ف کاظم ف داوود ف محمدخان خود را از نسل کائد هوتن شهی بختیاری میدانند که نیاز به تحقیق و پژوهش دارد. و کائد زراسوند ساکن در بارانگرد. قلعه تل. شاهرازن. فریدونی. سنگچین چغاخور و ایذه و نوترگی قلعه سرخه و کائدآسترکی از نسل کاکهزاد که در زمان اتابک تکله حدود سالهای ۶۲۵ تا۶۵۶ ق از چهارمحال در دورود لرستان ساکن میشوند که بااعدام اتابک تکله بوسیله هلاکوخان مغول از آنجا که متحد وی بودند در حدود سال ۶۹۰ ق با کشته شدن کاکهزاد فرزندانش بنامهای محمد، محمود، احمد و بهزاد بسمت مناطق شوی و تله زنگ متواری میشوند که امروزه طبق اشاره برخی متون تاریخی جزیی از باب چهارلنگ بحساب آمده و بایدبیشتر در طوایف مئیوند پراکنده شده باشند چرا که گزارشی از بازگشت آنها به چهارمحال ثبت نشده است و نوادگانی در طایفه آسترکی ندارند. ( کائد دورکی باب )
۴_کائد بابادی ( طایفه قائدامینی ساکن هارونی و طوایف قائدی روستاهای اسدآباد ، وانان و ارجنک و همچنین کائدهای هفشجان از نسل قائدقاضی ) ( کائدبابادی باب )
۵_کائدهای طایفه بنداوی مال امیر همراه با کائدهای شاه منصوری از نسل قائدحسن ف قائداسکندر ف قائدشاه منصور منطقه هلیساد در روستای قائیدان وشیاسی و قلعه باغ آسیاب بخش میانکوه ، شهرستان اردل در حوزه جانکی سردسیر بهداروند.
کائد اسنکی که دیگر تیره های اسنکی ازجمله کلار، کیوران نیز اصالتا از طوایف کردگورانی اشترانکوه بوده و نخستین سکونتگاه آنان روستای کی گوران اشترانکوه بوده که بعدها از باب مئیوند جدا و به خوزستان و چهارمحال مهاجرت میکنند . ( ﻧﺸﯿﻤﻨﮕﺎﻩ ﯾﯿﻼﻗﯽ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺍﺳﻨﮑﯽ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﺷﺖ ﻻﻟﻪ ﺑَﻨََﻮﺍﺳﻨﮑﯽ ، ﺧﻮﺭﺑﻪ ﻭﺗﯿﺸﺘﺮﺩﺍﻥ ﺍﺳﻨﮑﯽ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﻫﺮﻧﮓ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭﻣﺤﺎﻝ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻧﺸﯿﻤﻨﮕﺎﻩ ﮔﺮﻣﺴﯿﺮﯼ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺍﺳﻨﮑﯽ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺷﻮﺷﺘﺮ وﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻻﻟﯽ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. . . ( کائدبهداروند باب ) و در آخر قائیدان ترک زبان بن و بارده ( کائد های چهارمحال بختیاری )
۶_ کائیدهایی از نسل سعید ف شاه منصور ف قائدعلی ف محمودشاه ف شاه منصوراول ( حاکم دوشیک کردستان درسال۹۲۱ ) ف قاید سعید ساکن شهرهای گوتوند ، شوشتر، ایذه ، باغملک و مسجدسلیمان. از جمله طوایف کی محمودی و کی شمسییری و کی بهادری وکی مقصودی از طوایف سهید وطایفه کیانی کی شیخالی اورک دینارونی از نسل قائدسلیمان و حج علی اورک و کائدان از نسل کی محب چهاربنیچه دومین تیره پر جمعیت طایفه اورک باب دینارون شاخه هفت لنگ ایل بختیاری که کهن ترین آرامستان تاریخ بختیاری در چهارمحال بنام این قائدان ثبت ملی شده ، گرمسیر آنان در تخت کبود آسماری، روستاهای اکبرآباد و اشکفت بابا، میر رمه، چر، شهرستان ایذه وشش روستای کل خواجه، دره جهود، گرمت، مرغا، ده مورد منطقه دسفارد دهدز شهرستان دزپارت، و ییلاق شان، چنده و دورکرمون ، منطقه پل مروارید وکری، چهاربنیچه روستاهای او سرده، شهرک لیراوی، احمد آوا، ارجل و . . . دهستان دینارون شهرستان اردل و همچنین طوایف گورویی دینارون از نسل حاکمان کردگورانی در بختیاری ( کائدهای دینارونی باب هفتلنگ خوزستان )
۷_قائدان کوه گیلویه ( قائدان ۱۴تایی ) شامل کائدهای ممسنی و دهدشت و چرام ( کی های حسن عالی ) و بلادشاپور که عده فراوانی از آنها در زمان کریم خان زند به سمت شهرها و مناطقی از سواحل خلیج فارس تبعیدشده اند این قائدان دو دسته اند عده ای از نسل اتابکان نخستین و سراج الدین لعل پا و عده ای متحد اتابکان ( قائدان کوه گیلویه و ممسنی )
۸_ خاندان پیرتاجی از نسل قائدمحمدصادق ف امیرغلام ف امیرعبدالله که طبق اسنادکهن در زمان شاه عباس از چهارمحال در یاسوج ساکن شده اند و از مالکین و حاکمین یاسوج بوده اند که نسب آنها به اتابک افراسیاب میرسد. و پیشوندقائد درسنگ قبورآنان موجوداست. ( قائدهای یاسوج )
۱۰_ کائدهای ایلام معروف به کائدخورده
۱۱_ تیره کاید طایفه مکوندی ایل کیانرسی ایل چهارلنگ بختیاری ( کائد مکوندی )
۱۲_تیره هیهاوند زراسوند که از طایفه پولادوند ایل مهوندیا مئیوند چهارلنگ جدا شده اند
۱۳_کائیدهای از نسل نجف آقا در شیراز و فیروزآباد که ۵پسر به نام های کاظم آقا، عاشیر آقا، رسول آقا و حسن آقا داشته و امروزه بانام فامیلی ابوالحسن بیگی شهرت دارند و در پاره فرهنگ ترک قشقایی مضمحل شده اند. ( کائیدهای قشقایی فارس )
در زیر به خاندانهایی کهن از نسل پولادوند فرزند کی فریدون پادشاه دیلمان درسال۲۰۰ که هم عصر طبری میزیسته و طبری از وی بانام ابالیلی پادشاه دیلم نام برده اشاره میکنیم که از نسل اتابکان نبوده ولی دیلمی واز ریشه کهن اتابکان هستند.
11 فولادوندان نسل قاضی القضات سدیدالدین بن عبدالعزیز بن ماکان در مراغه و تبریز ( فولادوندان ترک )
12. فولادوندان نسل حسن فیروزان در آذر پادگان ( فولادوندان تبریز )
13. فولادوندان نسل شمس الدوله علی هزاراسب درابرقوی یزد ( هزاراسبیان یزد )
14. فولادوندان نسل محمد بن ماکان سپهسالار خراسان
15. فولادوندان و کائیدان گناوه ، دشتستان، تنگستان ، بوشهر دلوار، برازجان خاییزشهر ، بهمنشیر که عده ای از نسل شاهنشاه پولادوند جدیازدهم اتابکان درقرن سوم زمان بهاالدوله بویه در این مناطق ساکن میشوند و دسته دوم کائید از نسل اتابکان و از زمان کریم خان زند به پایین در طی مراحل مختلفی مهاجرت آنها طبق اسناد تاریخی موجود گزارش شده است . ( فولادوندان و کائیدهای بوشهر )
16. نوادگان دیلمی الاصل عبدالملک بن ماکان بن کاکی پولادوند ساکن نهاوند تویسرکان و نواحی کرمانشاه و قروه کردستان که اواخر قرن 5 با تسخیر شهرزور و تشکیل حکومت بنی عناز در این مناطق ساکن شدند که طوایفی از آنها در اوایل قرن ۶ به اتابک هزاراسب در لرستان میپیوندند و طوایفی دیگر نیز به همراه کریم خان زند به شیراز کوچ میکنند که بعدها بوسیله اقامحمدخان قاجار به خراسان و مازندران تبعید میشوند هرچند از عبدالملکی ها عده ای در کوه گیلویه و فارس ماندگار میشوند. ( پولادوندان کرد شامل طوایف عبدالملکی، آنزلانی و کاکی معروف به کردگورانی یا اورامانی )
17. هزاراسبیان فولادوند دیلمی ساکن اشکورات ، رحیم آباد ، رویان ، رودباروالموت قزوین از نوادگان شیرج بن لیلی بن شهدوست بن کی فریدون بن پادوسبان ( هزاراسبیان گیلان )
برچسب ها: کائدی, قائدی, کائد
نوشته شده در ساعت توسط کیـــومرث فـــولادی | 22 نظر

. سراج الدین. رکون. خشنویی . دیدار یا دهدار. و همه هم در چهارمحال بختیاری و لالی و اطراف لالی زندگی میکنند مردمانی با اصالت دلیر و شجاع فرزندان میرکائد بزرگ سپهسالار ارتش شاه عباس صفوی درجنگ با عثمانی درجنگ با مغول درجنگ با روس ها و پرتغالیها