طایفه سَگاری یا سَکاری یکی از طوایف بلوچ، اهل سنت و از ایل میر در استان سیستان و بلوچستان ایران است. علاوه بر اینکه این نام برگرفته از کوهِ سگار است، در زبان بلوچی و اردو به معنای شمشیر هلالی است. [ ۱] این طایفه علاوه بر بلوچستان ایران در دارالسلام و کراچی نیز سکونت دارند و به زبان فارسی، بلوچی و سواحلی صحبت می کنند.
محمدخان بلوچ جد بزرگ سَگاری ها، مدتی حاکم و رئیس سرباز در استان سیستان و بلوچستان بود. او طی درگیری هایی با نادر شاه افشار که با عنوان شورش محمدخان بلوچ از آن یاد می شود به قتل می رسد ( یا در زندان خودکشی می کند ) و فرزندانش به کیشکور و کوه سگار پناهنده می شوند؛ پس از آن است که نسل آنها به سَگاری معروف می شود. نیازخان و تقی و سعدی و سنایی از نسل محمدخان هستند که اجداد سَگاری ها هستند. تمام سَگاری هایِ شهرستان سرباز و فرزندان حاجی دادرحیم از اولاد سنایی هستند. محمد خان فرزند شیرخان و نوه میر افضل بزرگ جد میرها است. [ ۲] برادر او نبات پدر نباتزهی ها و شیخ محمد پدر میرها در نسکند بوده است. این طایفه از ملاکین و متنفذین شهرستان سرباز و ایرانشهر هستند. [ ۳]
به طور کلی خاستگاه اصلی این قوم در شهرستان سرباز است و به دلیل ازدواج های درون گروهی جمعیت آنها گسترش چندانی نداشته، اما در حال حاضر تعداد زیادی از آنها در تانزانیا زندگی می کنند.
سومین و آخرین موج مهاجرت بلوچ ها به سمت تانزانیای فعلی که آن دوران تانگانیکا نام داشت حدوداً به بیش از ۱۰۰ سال پیش بازمی گردد. [ ۴] آنها رفته رفته با وارد شدن به تجارت و بازار کار در این منطقه تبدیل به یکی از موفقترین اقوام بلوچ در آن کشور شدند. از نامدارترینِ بلوچ های مهاجر در تانزانیا عزیز سگاری ( سکاری ) و فرزندان وی، از تجار این کشور و از کارآفرینان قاره آفریقا هستند. همچنین عزیز سگاری از خیّرینِ شهرستانِ ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان هم بود. در تانزانیا به فرزندان و نوادگان مستقیم او پسوند عزیز اضافه می شود که گاهی به عنوان فامیل از آن استفاده می کنند، در حال حاضر از سرشناس ترین افراد این طایفه رستم عزیز ( سگاری ) است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمحمدخان بلوچ جد بزرگ سَگاری ها، مدتی حاکم و رئیس سرباز در استان سیستان و بلوچستان بود. او طی درگیری هایی با نادر شاه افشار که با عنوان شورش محمدخان بلوچ از آن یاد می شود به قتل می رسد ( یا در زندان خودکشی می کند ) و فرزندانش به کیشکور و کوه سگار پناهنده می شوند؛ پس از آن است که نسل آنها به سَگاری معروف می شود. نیازخان و تقی و سعدی و سنایی از نسل محمدخان هستند که اجداد سَگاری ها هستند. تمام سَگاری هایِ شهرستان سرباز و فرزندان حاجی دادرحیم از اولاد سنایی هستند. محمد خان فرزند شیرخان و نوه میر افضل بزرگ جد میرها است. [ ۲] برادر او نبات پدر نباتزهی ها و شیخ محمد پدر میرها در نسکند بوده است. این طایفه از ملاکین و متنفذین شهرستان سرباز و ایرانشهر هستند. [ ۳]
به طور کلی خاستگاه اصلی این قوم در شهرستان سرباز است و به دلیل ازدواج های درون گروهی جمعیت آنها گسترش چندانی نداشته، اما در حال حاضر تعداد زیادی از آنها در تانزانیا زندگی می کنند.
سومین و آخرین موج مهاجرت بلوچ ها به سمت تانزانیای فعلی که آن دوران تانگانیکا نام داشت حدوداً به بیش از ۱۰۰ سال پیش بازمی گردد. [ ۴] آنها رفته رفته با وارد شدن به تجارت و بازار کار در این منطقه تبدیل به یکی از موفقترین اقوام بلوچ در آن کشور شدند. از نامدارترینِ بلوچ های مهاجر در تانزانیا عزیز سگاری ( سکاری ) و فرزندان وی، از تجار این کشور و از کارآفرینان قاره آفریقا هستند. همچنین عزیز سگاری از خیّرینِ شهرستانِ ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان هم بود. در تانزانیا به فرزندان و نوادگان مستقیم او پسوند عزیز اضافه می شود که گاهی به عنوان فامیل از آن استفاده می کنند، در حال حاضر از سرشناس ترین افراد این طایفه رستم عزیز ( سگاری ) است. [ ۵]
wiki: طایفه سگاری