طایفه زند از اقوام ایرانی به شمار می آمدند که در میانه زاگرس و دشت های همدان به روش دامداری می زیستند در اکثریت منابع از زند به عنوان ایلی لر نام برده شده است. دهخدا نیز طایفه زند را ایلی از قوم لر معرفی می کند. برخی منابع زند را از طوایف لک می دانند اگر چه در برخی منابع زند و لک جدا از هم ذکر شده اند همچنین برخی منابع زندها را از ایل لک شاخه لرهای شمالی زندها به دلیل عدم شناخت به لک شهرت یافتند و برخی دیگر از کرد معرفی کرده اند. خوانین زند که سلسلهٔ زندیه را تشکیل دادند، خود را لر معرفی می کردند. کریم خان زند و لطفعلی خان زند پادشاهان سلسله زندیه از افراد مشهور این طایفه هستند. جمع کثیری از طایفهٔ زند در زمان نادرشاه به ملایر و دره گز خراسان تبعید شدند. در دوران انقراض صفویه تا روی کار آمدن نادرشاه افشار، ایل زند گاه به عثمانی ها و زمانی به افغان ها می تاختند و دارایی آنها را به یغما می بردند و با این کار بر آن بودند که دشمنان را از ایران برانند.
... [مشاهده متن کامل]
رسالهٔ دکتری جان. ر. پری دردانشگاه کمبریج در سال ۱۹۶۹میلادی در مورد کریم خان زند، طایفهٔ زند را این گونه معرفی کرده است: «طایفهٔ زند سه تیرهٔ مشخص دارد:
• زند بگله
• زند هزاره
• خراجی
تشمال کریم ( کریم خان زند ) از تیرهٔ زند بگله بود. تیرهٔ زند بگله مهم ترین تیرهٔ طایفهٔ زند به حساب می آمده است. طایفهٔ زند گروهی بودند با معیشت شبانی که از اراضی دامنهٔ زاگرس به دهستان پری و کمازان در نزدیکی ملایر کوچ کرده بودند. »
زمانی که شمار جمعیتی این خاندان، افزایش می یابد، قدرت آنان نیز در منطقه سکونتشان روبه گسترش می نهد و گروه های دیگری از مردان اطراف آنان بدان ها می پیوندند و سه تیره به نام های: زند بلگه، زند هزاره و زندخراجی را تشکیل می دهند. در نتیجه کوچاندن عده ای از آنان از سوی آغامحمدخان قاجار به لرستان و کوچ کردن گروه های دیگر از آنان به سوی عراق به دلایلی مختلف پراکنده شده اند و در مناطق ذیل پس از کریم خان زند ( وکیل الرعایا ) ، سلسله زندیه رو به سقوط رفت، تا جایی که بازماندگان این طایفه را به شهرهای بد آب و هوا و دور از شیراز ( پایتخت حکومت ) ، قم، گرمسار، ورامین، خراسان، ملایر، جنوب تهران ( یافت آباد ) تبعید کردند و عده ای به کوه های جوپار واقع در استان کرمان و ایذه در استان خوزستان پناه بردند. امروزه افرادی از تبار طایفهٔ «زند» در استان های خراسان، لرستان، همدان، کردستان، کرمانشاه، فارس، کرمان، تهران، قم، سمنان و خوزستان پراکنده شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
رسالهٔ دکتری جان. ر. پری دردانشگاه کمبریج در سال ۱۹۶۹میلادی در مورد کریم خان زند، طایفهٔ زند را این گونه معرفی کرده است: «طایفهٔ زند سه تیرهٔ مشخص دارد:
• زند بگله
• زند هزاره
• خراجی
تشمال کریم ( کریم خان زند ) از تیرهٔ زند بگله بود. تیرهٔ زند بگله مهم ترین تیرهٔ طایفهٔ زند به حساب می آمده است. طایفهٔ زند گروهی بودند با معیشت شبانی که از اراضی دامنهٔ زاگرس به دهستان پری و کمازان در نزدیکی ملایر کوچ کرده بودند. »
زمانی که شمار جمعیتی این خاندان، افزایش می یابد، قدرت آنان نیز در منطقه سکونتشان روبه گسترش می نهد و گروه های دیگری از مردان اطراف آنان بدان ها می پیوندند و سه تیره به نام های: زند بلگه، زند هزاره و زندخراجی را تشکیل می دهند. در نتیجه کوچاندن عده ای از آنان از سوی آغامحمدخان قاجار به لرستان و کوچ کردن گروه های دیگر از آنان به سوی عراق به دلایلی مختلف پراکنده شده اند و در مناطق ذیل پس از کریم خان زند ( وکیل الرعایا ) ، سلسله زندیه رو به سقوط رفت، تا جایی که بازماندگان این طایفه را به شهرهای بد آب و هوا و دور از شیراز ( پایتخت حکومت ) ، قم، گرمسار، ورامین، خراسان، ملایر، جنوب تهران ( یافت آباد ) تبعید کردند و عده ای به کوه های جوپار واقع در استان کرمان و ایذه در استان خوزستان پناه بردند. امروزه افرادی از تبار طایفهٔ «زند» در استان های خراسان، لرستان، همدان، کردستان، کرمانشاه، فارس، کرمان، تهران، قم، سمنان و خوزستان پراکنده شده اند.
محمد کریم خان زند فرزند ایناق زند و بیگم آقا زنگنه از طایفه زند می باشد . طایفه زند از طوایف صددرصد لکتبار می باشد که توانست بر قوای لور و کرد و قاجار فائق آید و حکومت ایران را به دست گیرد
زندها با سپاه ایلات متحده وند بر ایران حکومت کردند . زنده باد لک و لکستان . کریم خان خودش اصلی ترین عامل سرکوب الوار بود و این که فیلی ها عامل اصلی دستگیری شاهزادگان زندیه و تحویل به آغامحمد بودن . تاریخ رو جعل نکنیم!!!
کریم خان از طایفه زند و لک بود و ناحیه اردلان رو فتح کرد و یه سری مسائل دیگه که نمیشه گفت
ولا کریم خان زند از کردهای آل حسنویه بود، در ضمن خود سردار اسعد بختیاری میگه لرها کورد هستند!