طایجواغول. [ اُ ] ( اِخ ) یکی از امرا و شاهزادگان عصر غازان خان که در سال 697 هَ. ق. بصرف گفتار شخصی که به او پیش گوئی کرده بود که پس از چهل روز سریر پادشاهی بوجود تو مزین خواهد شد. دود پندار بکاخ دماغ او تصاعد کرد هم در آن ایام خبر بگوش غازانخان رسید و طایجو را با مقربان و امرا و کرامات گوی نادان بیاسا رسانید. ( از حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 151 ). رجوع به همان جلد ص 140 و ج 1 ص 137 و تاریخ غازان ص 97، 118، 119 و تاریخ مغول تألیف اقبال ص 265 ذیل «تایجور» شود.
فرهنگ فارسی
یکی از امرا و شاهزادگان عصر غازان خان که در سال ۶۹۷ بصرف گفتار شخصی که باو پیش گوئی کرده بود که پس از چهل روز سریر پادشاهی بوجود تو مزین خواهد شد دود پندار بکاخ دماغ او تصاعد کرد هم در آن ایام خبر بگوش غازانخان رسید و طایجورا با مقربان و امرا و کرامات گروی نادان بیاسا رسانید .
