طاوس خلد

لغت نامه دهخدا

طاوس خلد. [ وو س ِ خ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از حور و غلمان بهشتی باشد. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

کنایه از حور و غلمان بهشتی باشد

پیشنهاد کاربران

بپرس