طاهی

لغت نامه دهخدا

طاهی. ( ع ص ) گوشت پز. بریان ساز. || نان پز. || پزنده هر نوع خوراکی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). طباخ. آشپز. دیگ پز. ج ، طهاة. ( مهذب الاسماء ).

طاهی. ( اِخ ) اسم سوره ای از قرآن. «طه » یا «طاها[ » سوره بیستم از قرآن ] :
تا خانه ای از فلک بود جوزا
تا سوره ای از نُبی بود طاهی.
جمال الدین عبدالرزاق.
رجوع به طاها و طه شود.

فرهنگ فارسی

سوره ایست از قر آن : طه .
گوشت پز بریان ساز یا نان پز

پیشنهاد کاربران

بپرس