طاهرزاده، حسین (اصفهان ۱۲۶۱ـ تهران ۱۳۳۴ش)
طاهرزاده، حسین
خوانندۀ ایرانی. روزهای جمعه با هم درسان خود به کنار زاینده رود می رفت و برای مردم اهل ذوق که در گوشه و کنار ساز و آوازی داشتند، می خواند. در ۱۷سالگی به تهران آمد و با حسام السلطنه، نوازندۀ ویولن، آشنا شد. حسام السلطنه که ردیف را مشق کرده بود، ویولن می زد و سید حسین فرامی گرفت. به واسطۀ خطیب الممالک با سید عبدالرحیم اصفهانی، از استادان آواز قابل آن دوره، آشنا شد و غیرمستقیم از محضر او بهره گرفت. طاهرزاده در همۀ کنسرت های انجمن اخوت نیز شرکت داشت. قبل از شروع جنگ جهانی اول همراه درویش خان و سه نفر دیگر برای پرکردن صفحه، مسافرتی به تفلیس کرد و در آن جا کنسرتی نیز برگزار کردند. یک بار نیز همراه با درویش خان، مشیر همایون و دیگر نوازندگان معروف آن دوره برای ضبط صفحه به لندن سفر کرد. در میان خوانندگان قدیم، تنها کسی است که سبک ممتازی دارد. او تحریرهایی متنوع را با توجه کامل به درست اداکردن شعر به کار برده است. طاهرزاده پیش از مرگش عضو شورای عالی موسیقی رادیو تهران بود. ازجمله آثار اوست: صفحۀ ترک، دشتی، راک با تار درویش خان و تصنیف حجاز با فلوت اکبرخان.