طاهر علوی. [هَِ رِ ع َ ل َ ] ( اِخ ) معروف به میرزا طاهر علوی. درتذکره نصرآبادی شرح حال وی بدینسان آمده است : جوان قابل صالحی است. در تحصیل سعی کرد. شعرش این است :
امشبم چون شیشه می دل ز تنهائی پر است
همچو ساغر همدمی کو تا دلی خالی کنم.( تذکره نصرآبادی ص 374 ).