طاهر دکنی
لغت نامه دهخدا
دانشنامه آزاد فارسی
طاهر دَکَنی ( ـ احمدنگر ۹۵۲ تا ۹۵۶ق)
(یا: شاه طاهر انجدانی) نویسنده و شاعر ایرانی. نسب او به علاءالدین محمد سوم از امامان اسماعیلی الموت می رسید. کلام و حکمت را از فاضل خفری آموخت. عنوان شاهی وی بدان سبب بود که خاندانش برای پنهان ساختن عقاید اسماعیلی شان، خود را به صوفیان منتسب می کردند. مدتی نیز به علمای دربار اسماعیل صفوی اول پیوست، اما به سبب متهم شدن به اشاعۀ تعالیم اسماعیلی، در ۹۲۶ق به هندوستان گریخت و از درباریان همایون شاه گورکانی شد. پس از چندی برهان نظام شاه، وی را به دربار خود خواند و فرصت یافت تا دانش ادبی و مذهبی خود را نشان دهد. برهان نظام برای او مدرسه ای در دژ احمدنگر ساخت و وی نیز هفته ای دوبار مجلس درسی در آن جا برپا می کرد. شاه طاهر بر چند اثر کلامی از علمای امامیه شرح نوشته است. قصیده سرایی توانا بود و به شیوۀ استادان قدیم شعر می سرود. از آثارش: فتح نامۀ نظام شاهی؛ دیوان اشعار؛ مجموعۀ منشآت وی انشای شاه طاهر/ انشای روح افزا نام دارد.
(یا: شاه طاهر انجدانی) نویسنده و شاعر ایرانی. نسب او به علاءالدین محمد سوم از امامان اسماعیلی الموت می رسید. کلام و حکمت را از فاضل خفری آموخت. عنوان شاهی وی بدان سبب بود که خاندانش برای پنهان ساختن عقاید اسماعیلی شان، خود را به صوفیان منتسب می کردند. مدتی نیز به علمای دربار اسماعیل صفوی اول پیوست، اما به سبب متهم شدن به اشاعۀ تعالیم اسماعیلی، در ۹۲۶ق به هندوستان گریخت و از درباریان همایون شاه گورکانی شد. پس از چندی برهان نظام شاه، وی را به دربار خود خواند و فرصت یافت تا دانش ادبی و مذهبی خود را نشان دهد. برهان نظام برای او مدرسه ای در دژ احمدنگر ساخت و وی نیز هفته ای دوبار مجلس درسی در آن جا برپا می کرد. شاه طاهر بر چند اثر کلامی از علمای امامیه شرح نوشته است. قصیده سرایی توانا بود و به شیوۀ استادان قدیم شعر می سرود. از آثارش: فتح نامۀ نظام شاهی؛ دیوان اشعار؛ مجموعۀ منشآت وی انشای شاه طاهر/ انشای روح افزا نام دارد.
wikijoo: طاهر_دکنی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید