طاهر احمدزاده هِرَوی ( زاده ۱ خرداد ۱۳۰۰ در مشهد – درگذشته ۹ آذر ۱۳۹۶ مشهد ) کنشگر سیاسی ملی - مذهبی و چپ گرا و نخستین استاندار خراسان پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود. او در دوران دودمان پهلوی و جمهوری اسلامی بارها بازداشت شد و سال ها زندانی بود. وی از دهه ۱۳۲۰ از همراهان محمدتقی شریعتی در کانون نشر حقایق اسلامی مشهد و از کنشگران نهضت ملی شدن نفت و از هواداران نهضت مقاومت ملی ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
احمدزاده به دلیل گرایشهای چپ و سوسیالیستی خود، پیش و پس از انقلاب بارها به زندان افتاد. وی بین سال های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ بارها بازداشت و زندانی شد. او یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند. وی آخرین بار در سال ۱۳۸۰ در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد شد.
احمدزاده از همفکران محمدتقی شریعتی و علی شریعتی بود. او بین سال های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ بارها بازداشت و زندانی شد. او یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند.
طاهر احمدزاده پس از انقلاب از سوی دولت موقت ایران به عنوان نخستین استاندار خراسان انتخاب شد. سیاست های چپ گرایانه او در این مقام، اعتراض های زیادی را برانگیخته بود و سخنرانی های او پس از درگذشت سید محمود طالقانی باعث جنجال های زیادی شدند. او در مراسم بزرگداشت طالقانی گفته بود:
«پدر طالقانی مظهر مبارزه ضد استعمار و استثمار بود. مسیر طالقانی مسیر امام و انقلاب ما است. خواهران و برادران، هر ثانیه از عمر امام را مغتنم بشماریم و پایه های انقلاب اسلامی خود را تحکیم بخشیم. باید با صراحت اعلام کنم که انقلاب، به طور جدی در معرض خطر قرار گرفته. به خدا قسم زنگ خطر به صدا درآمده، امپریالیسم در انتظار همین معنی است؛ لذا ای امام، ای رهبر انقلاب، ای امام مستضعفین، تو ای امام به اتکاء خلق مستضعف خود پاسخ شنیدی انقلاب در انقلاب را آغاز کن… ما حاضر نیستیم خون هایی که دادیم به وسیله عده ای انقلابی نما، عده ای بازیگر، انقلاب به بازی گرفته شود. آیا تجربه صدر اسلام برای ما کافی نیست؟ تجربه صدر اسلام نخستین انقلاب اسلامی که ما دومین انقلاب اسلامی را در تاریخ خود تجربه می کنیم. ما تجربه اسلام را داریم. نگذاریم دیگر تکرار شود… ای طالقانی شهید، ای مجاهد کبیر امروز در مزارت تکرار می کنیم. ما نیاز به یک انقلاب در انقلاب داریم. امام تنهاست، اما چگونه امام تنهاست در حالی که امام هست و خلق هست، توده مستضعف هست. پس چگونه امام تنهاست. همه گروه ها و سازمان ها به هر نحو و شکلی باید بتوانند با امام رابطه مستقیم برقرار کنند. طالبشان را بگویند. جریانات مملکت را از زبان های مختلف به گوش امام برسانند. اما نمی دانم چرا باید تنها و تنها از یک کانال و طریق با امام رهبر امت ارتباط برقرار شود…»
... [مشاهده متن کامل]
احمدزاده به دلیل گرایشهای چپ و سوسیالیستی خود، پیش و پس از انقلاب بارها به زندان افتاد. وی بین سال های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ بارها بازداشت و زندانی شد. او یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند. وی آخرین بار در سال ۱۳۸۰ در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد شد.
احمدزاده از همفکران محمدتقی شریعتی و علی شریعتی بود. او بین سال های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ بارها بازداشت و زندانی شد. او یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند.
طاهر احمدزاده پس از انقلاب از سوی دولت موقت ایران به عنوان نخستین استاندار خراسان انتخاب شد. سیاست های چپ گرایانه او در این مقام، اعتراض های زیادی را برانگیخته بود و سخنرانی های او پس از درگذشت سید محمود طالقانی باعث جنجال های زیادی شدند. او در مراسم بزرگداشت طالقانی گفته بود:
«پدر طالقانی مظهر مبارزه ضد استعمار و استثمار بود. مسیر طالقانی مسیر امام و انقلاب ما است. خواهران و برادران، هر ثانیه از عمر امام را مغتنم بشماریم و پایه های انقلاب اسلامی خود را تحکیم بخشیم. باید با صراحت اعلام کنم که انقلاب، به طور جدی در معرض خطر قرار گرفته. به خدا قسم زنگ خطر به صدا درآمده، امپریالیسم در انتظار همین معنی است؛ لذا ای امام، ای رهبر انقلاب، ای امام مستضعفین، تو ای امام به اتکاء خلق مستضعف خود پاسخ شنیدی انقلاب در انقلاب را آغاز کن… ما حاضر نیستیم خون هایی که دادیم به وسیله عده ای انقلابی نما، عده ای بازیگر، انقلاب به بازی گرفته شود. آیا تجربه صدر اسلام برای ما کافی نیست؟ تجربه صدر اسلام نخستین انقلاب اسلامی که ما دومین انقلاب اسلامی را در تاریخ خود تجربه می کنیم. ما تجربه اسلام را داریم. نگذاریم دیگر تکرار شود… ای طالقانی شهید، ای مجاهد کبیر امروز در مزارت تکرار می کنیم. ما نیاز به یک انقلاب در انقلاب داریم. امام تنهاست، اما چگونه امام تنهاست در حالی که امام هست و خلق هست، توده مستضعف هست. پس چگونه امام تنهاست. همه گروه ها و سازمان ها به هر نحو و شکلی باید بتوانند با امام رابطه مستقیم برقرار کنند. طالبشان را بگویند. جریانات مملکت را از زبان های مختلف به گوش امام برسانند. اما نمی دانم چرا باید تنها و تنها از یک کانال و طریق با امام رهبر امت ارتباط برقرار شود…»
