طامه الکبری

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
طامّه از «طمّ، یطمّ، طمّاً و طُمُوماً» یعنی بالا آمد و پوشاند، هر چیز که زیاد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگواری است که بر همه چیز فراگیر شود.
«طامّة الکبری» از نامهای قیامت به معنای رخداد هولناکی است که بر هر حادثه دیگر غلبه دارد. این اسم با صفت خود «کبری» تنها یک بار در قرآن آمده است:
«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الکُبری». (سوره نازعات(79)/34)