طالع گو ی

لغت نامه دهخدا

طالعگوی. [ ل ِ ] ( نف مرکب )فالگیر. فال بین. طالعگیر. و رجوع به طالعبین شود.

( طالع گو ی ) ( صفت ) طالع بین .، فالگیر فال بین طالع گیر

گشایش

کاروازدواج

ازدواج