طالع نگون

لغت نامه دهخدا

طالع نگون. [ ل ِ ع ِ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ) نگون طالع. بخت بد.ستاره نحس. اقبال ناسازگار. طالع نحس :
ای طالع نگون من ای کجرو حرون
ای نحس بی سعادت وی خوف بی رجا.
مسعودسعد.
گل آلوده ای راه مسجدگرفت
ز بخت نگون طالع اندرشگفت.
سعدی.

فرهنگ فارسی

نگون طالع بخت بد ستاره نحس

پیشنهاد کاربران

بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه ٔ منیری ) . طالع ناموافق و نامساعد. ( ناظم الاطباء ) :
چون کنار شمع بینی ساق من دندانه وار
ساق من خائید گوئی بخت دندان خای من.
خاقانی.

بپرس