طالحشقوق

لغت نامه دهخدا

طالحشقوق. [ ] ( اِ ) بقلة الیهودیة. خس کاذب . ( دزی ج 2 ص 19 ). گیاهی است که معمولاً یکسال عمر میکند و گاهی هم بیشتر دوام میکند. برگهای آن در دو طرف شاخه میروید ولی کاملاً روبروی هم قرار ندارند. گلهای آن یکنوع گل مرکب و زردرنگ است. در حدود سی نوع از این گیاه در دنیا شناخته شده است. وقتی آن را خرد و ریزریز کنند شیره سفیدرنگی از آن خارج میشود، این گیاه به سرعت نمو کرده و زیادمیشود خوک و خرگوش با رغبت آن را میخورند و برگهای جوان و تازه آن را بعنوان «سالاد» استعمال میکنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس