طالب بن عبدا. [ ل ِ بِب ْ ن ِ ع َ دُل ْ لاه ] ( اِخ ) ازدی گوید: حدیث او قابل اعتماد نیست آنگاه سلسله حدیث او را از طریق ابوکریب بدین سان روایت کرده است : موسی بن طالب بن عبداﷲ ما را خبر داد ( وی گفت ) پدرم از عطا و او از میسرة واو درباره علی رضی اﷲ عنه روایت کرد که وی بمسکنی فرود آمد و نبیذ خواست و در کوزه ای نبیذ بیاشامید، واصحاب خود را نیز سقایت کرد. آنگاه مردی را که مست کرده بود فروگرفت تا حد بزند. آن مرد گفت : ای امیرالمؤمنین مرا بر شرابی که خود نوشانیده ای میزنی ؟ گفت :ترا بر شراب حد نمیزنم بلکه بخاطر آنکه مست شده ای ترا شایسته حد زدن میدانم. مؤلف گوید: این گفتار باطل است و از نوع تکلیف مالایطاق میباشد - انتهی. و این روایت لازم نیست چه همین حدیث را ابوجعفر طحاوی در کتاب اشربه از طریق دیگری درباره عمربن خطاب ( رض ) روایت کرده است. و بخط حسینی دیدم که ازدی گفته است طالب بن عبداﷲ مجهول است. ( لسان المیزان ج 3 ص 205 ).
