طاقیه دوز. [ ی َ / ی ِ ] ( نف مرکب ) کسی که طاقیه کند. آنکه طاقیه سازد. رجوع به طاقیه شود : من که چون قالب بی جان شدم از سوز جگرهست سودای مه طاقیه دوزم بر سر.سیفی.
