طاقگاه

لغت نامه دهخدا

طاقگاه. ( اِ مرکب ) محل طاق. آنجا که طاق شروع میشود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) محل طاق آن جا که طاق شروع می شود .

پیشنهاد کاربران

بپرس