طاق مینا

لغت نامه دهخدا

طاق مینا. [ ق ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه است از آسمان. طاق مینائی :
پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینابرکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود.
حافظ.

پیشنهاد کاربران

بپرس