طاق اسماء

لغت نامه دهخدا

طاق اسماء. [ ق ِ اَ ] ( اِخ ) در جانب شرقی بغداد و بین رصافة و معلی واقع شده. منسوب به اسماء دختر منصور خلیفه عباسی است و باب الطاق نیز بدین طاق منسوب میباشد و آن طاقی بزرگ و در خانه اسماء دختر منصور بود که بعداً آن خانه به علی بن جهشیار صاحب موفق الناصرلدین اﷲ انتقال یافت. خانه مزبور را موفق به علی بن جهشیار بخشیده بود و در روزگار هارون الرشید طاق اسماء محل گرد آمدن شعرا بوده است. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس