( طافحة ) طافحة. [ ف ِ ح َ ] ( ع ص ) تأنیث طافح. خشک هرچه باشد: و منه رکبة طافحة؛ للتی لایقدر ان یقبضها. ( منتهی الارب ). || زانوی خشک که تا نشود.
