طاعون خیارکی یا طاعون بوبونیک ( به انگلیسی: Bubonic plague ) متداول ترین حالت طاعون است که با نیش کک یا گازگرفتگی موش آلوده بوجود می آید. طاعون خیارکی یکی از سه نوع طاعون ناشی از باکتری یرسینیا پستیس است. [ ۱]
طاعون ابتدا باعث مرگ شمار بسیار زیادی از موش ها می شود؛ بنابراین، کک ها به دنبال میزبان دیگر، به انسان ها یا حیوانات خانگی حمله کرده و باعث آلودگی آن ها می شوند. دوره نهفتگی بیماری بین دو تا شش روز طول می کشد. سپس علایم اولیه، یعنی لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید ماهیچه و مفاصل، کوفتگی، و سردرد ظاهر می شوند از علایم دیگر، کم شدن آب بدن و عطش دایمی بیمار است. پس از ۲۴ ساعت، خیارک هایی بر روی بدن بیمار به وجود می آیند.
خیارک ها غدد لنفاوی هستند که متورم شده اند. این خیارک ها معمولاً در اطراف ناحیهٔ نیش کک ظاهر می شوند و به تدریج بزرگ می شوند و بسیار دردناک و حساس هستند. درصورتی که بیمار به موقع درمان نشود، علایم هشدار دهنده ای همچون افزایش ضربان قلب، آشفتگی و هذیان ظاهر می شوند. در این صورت بیمار پس از ۳۶ ساعت می میرد. البته ۲۰ تا ۴۰٪ این بیماران ممکن است به طور ناگهانی پس از یک دورهٔ نقاهت طولانی، از مرگ نجات یابند.
مرگ سیاه یک اپیدمی طاعون از نوع طاعون خیارکی و ویرانگرترین بیماری همه گیر تاریخ است که در دوره اوج خود بین سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ میلادی اروپا را درنوردید. این نخستین همه گیری بزرگ در اروپا و دومین آن در جهان و تنها نخستین همه گیری بود که به طور دقیق توسط مورخان توصیف شده است. بیماری در دهه ۱۳۳۰ میلادی از قرقیزستان در آسیای مرکزی شیوع پیدا کرد. [ ۲] نخستین موارد شیوع بیماری در ۱۳۴۶ میلادی در مناطق دریای سیاه و دریای خزر مشاهده شد. [ ۳]
شمار مرگ ومیر از این بیماری در این دوره کاملاً مشخص نیست، اما برآورد آن حدود ۳۰ تا ۶۰ درصد جمعیت اوراسیا و بین ۷۵ تا ۲۰۰ میلیون نفر در منطقه اوراسیا طی این چند سال است. منابع تاریخی زیادی دربارهٔ همه گیری طاعون سیاه در آسیا وجود ندارد. تخمین زده می شود که یک سوم جمعیت ایران در آن زمان کشته شدند. [ ۴] طاعون سیاه بحران های و پی آمدهای بسیار اقتصادی، اجتماعی و مذهبی به دنبال داشت.
طاعون خیارکی در نیمه دوم سده ۱۷ ( میلادی ) در بریتانیا شایع شد و حدود یک پنجم جمعیت لندن را کشت. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطاعون ابتدا باعث مرگ شمار بسیار زیادی از موش ها می شود؛ بنابراین، کک ها به دنبال میزبان دیگر، به انسان ها یا حیوانات خانگی حمله کرده و باعث آلودگی آن ها می شوند. دوره نهفتگی بیماری بین دو تا شش روز طول می کشد. سپس علایم اولیه، یعنی لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید ماهیچه و مفاصل، کوفتگی، و سردرد ظاهر می شوند از علایم دیگر، کم شدن آب بدن و عطش دایمی بیمار است. پس از ۲۴ ساعت، خیارک هایی بر روی بدن بیمار به وجود می آیند.
خیارک ها غدد لنفاوی هستند که متورم شده اند. این خیارک ها معمولاً در اطراف ناحیهٔ نیش کک ظاهر می شوند و به تدریج بزرگ می شوند و بسیار دردناک و حساس هستند. درصورتی که بیمار به موقع درمان نشود، علایم هشدار دهنده ای همچون افزایش ضربان قلب، آشفتگی و هذیان ظاهر می شوند. در این صورت بیمار پس از ۳۶ ساعت می میرد. البته ۲۰ تا ۴۰٪ این بیماران ممکن است به طور ناگهانی پس از یک دورهٔ نقاهت طولانی، از مرگ نجات یابند.
مرگ سیاه یک اپیدمی طاعون از نوع طاعون خیارکی و ویرانگرترین بیماری همه گیر تاریخ است که در دوره اوج خود بین سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ میلادی اروپا را درنوردید. این نخستین همه گیری بزرگ در اروپا و دومین آن در جهان و تنها نخستین همه گیری بود که به طور دقیق توسط مورخان توصیف شده است. بیماری در دهه ۱۳۳۰ میلادی از قرقیزستان در آسیای مرکزی شیوع پیدا کرد. [ ۲] نخستین موارد شیوع بیماری در ۱۳۴۶ میلادی در مناطق دریای سیاه و دریای خزر مشاهده شد. [ ۳]
شمار مرگ ومیر از این بیماری در این دوره کاملاً مشخص نیست، اما برآورد آن حدود ۳۰ تا ۶۰ درصد جمعیت اوراسیا و بین ۷۵ تا ۲۰۰ میلیون نفر در منطقه اوراسیا طی این چند سال است. منابع تاریخی زیادی دربارهٔ همه گیری طاعون سیاه در آسیا وجود ندارد. تخمین زده می شود که یک سوم جمعیت ایران در آن زمان کشته شدند. [ ۴] طاعون سیاه بحران های و پی آمدهای بسیار اقتصادی، اجتماعی و مذهبی به دنبال داشت.
طاعون خیارکی در نیمه دوم سده ۱۷ ( میلادی ) در بریتانیا شایع شد و حدود یک پنجم جمعیت لندن را کشت. [ ۵]
wiki: طاعون خیارکی