طاعت

حرف ( د ) در این مصدر و بن واژه به دلیل محل و نقطه ی مشترک صدور آوا از ابزارهای ایجاد آوا واقع شده در دهان در قانون قلب ها قابل تبدیل به حرف ( ت ) می باشد.
فلذا کلمه ی ( دعا ) با کلمه ی ( طاعات و طاعی ) به لحاظ مفهوم نهفته در صندوقچه و ساختمان این دو کلمه رابطه ی معنایی مستقیم دارد.
یعنی در فریضه ی دعا کردن مقوله ی اطاعت کردن وجود دارد.
اصطلاح طاعات و عبادات قبول حق یعنی اوامری که خداوند متعال برای پاسخ به دعای بندگانش صادر می کند نیاز به مطیع بودن و اطاعت کردن از طرف بندگانش را دارد تا بندگان طاعی و عطا کننده شوند.
این یعنی فقط در این صورت است که انسان می تواند به درخواستی که بندگان خدا از خداوند متعال دارند برسند.
یعنی در این روند مفهوم کلمات مقوله و مبحث درخواست کردن ، درست و نادرست بودن درخواست را به پیش می آورد.
و درخواستی به صورت ذاتی قابل مستجاب شدن است که منطبق بر قوانینی که خداوند متعال در دل هستی نهاده است قابل مستجاب شدن می باشد آن هم به شرط اطاعت کردن و مطیع بودن نسبت به این قوانین الهی.
پس با این تفسیر و سخنی که دو کلمه ی دعا و طاعت برای ما دارند دعا کردن، فریضه و عمل و انجام آداب و مناسکی می باشد که بندگان خداوند باید این فرایض را انجام دهند تا به نتیجه ی مطلوب برسند در واقع با این تفسیر دعا کردن فقط درخواست کردن نیست بلکه به نوعی گفت و شنود یا همان دعا و اطاعت و مطیع بودن می باشد. و نتیجه این مطیع بودن ثروتمند شدن بهره مند شدن سالم شدن و طاعی شدن و بخشنده شدن می باشد.
نهایتاً با تحلیل دو کلمه ی دعا و اطاعت ترجمه ی آیه ی قرآن ( اُدعونی استجب لکم ) یعنی اطاعت کنید مرا تا اجابت کنم درخواست شما را.
از زاویه ی قانون مصوت ها ؛
دَعا ؛ دعوت کن ، بخواه ، بگو
دِعا ؛ بشنو ، اطاعت کن ، مطیع باش
دُعا ؛ تجمیع هر دو مفهوم و عمل دَعا و دِعا یا به نوعی گفت و شنود
کلماتی که از طریق قانون و قواعد ایجاد کلمات با کلمه ی دعا و اطاعت رابطه ی معنایی دارند عبارتند از ؛
از زاویه ی قانون بازچینی و بازخوانی حروف معکوس جهت ایجاد بار مخالف و یافتن کاربری کلمات ، کلماتی از قبیل ؛ ( تَعَدی عَدو اعاده اعدام اَعِد عاید عایدات عید عیادت ایده عاید )
از زاویه ی قانون لاتین ؛ عدد تعداد تعدد عادی عادت ادعا دعوت داعیه دعوی دعوا

نکنی طاعت و آنگه که کنی سست و ضعیف
راست گوئی که همه سخره و شاکار کنی.
کسائی.
طبایع گر ستون تن ، ستون را هم بپوسد بن
نگردد آن ستون فانی ، کش از طاعت زنی فانه.
کسائی.
طاعت تو چون نماز است و هر آنکس کز نماز
سر بتابد بیشک او را کرد باید سنگسار.
فرخی.
طاعت خلق باد باشد باد
کس گرفتار باد هیچ مباد.
فرخی.
ولایت هرات مارا داد و ولایت گوزگانان به برادر ما، پس آنگه او راسوگند داده بودند که در فرمان و طاعت ما باشد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 214 ) . اعیان هر دو بطن از بنی هاشم ، علویان و عباسیان بر طاعت و متابعت وی بیارامیدند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 287 ) فجلس مجلساً عاماً بحضرة اولیاء الدعوة. . . فرغبوا الی امیرالمؤمنین فی القیام بحق اﷲ فیهم ، و التزموا ما اوجبه اﷲ من الطاعة علیهم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 301 ) . الزام نمودند مارا آنچه خداوند بر ایشان واجب ساخته از طاعت امام بواسطه بیعت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 312 ) . به دست گیرم آنچه را با خدا پیوسته ام بر آن به دست گرفتن اهل طاعت ، و اهل حق و وفاء، حق و وفاء خود را. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 317 ) . وصیت کنم شما را که خدای عز ذکره را به یگانگی شناسید و وی را طاعت دارید. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 328 ) . شحنه علی تکین به بدبوس گریخت ، وغازیان ماوراءالنهر و مردم شهر بطاعت پیش آمدند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 348 ) . و اگر کشته شوم رواست در طاعت خداوند خویش شهادت یابم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 350 ) . به ضرورت بتوان دانست که از آن دو تن کدام کس را طاعت باید داشت. ( تاریخ بیهقی ) . پادشاهان را چون دادگر و نیکوکردار و نیکوسیرت و نیکوآثار باشند طاعت باید داشت. ( تاریخ بیهقی ) . و مردم شهر بطاعت پیش آمدند، و دولت عالی را بندگی نمودند. ( تاریخ بیهقی ) . دلهای رعیت و لشکری بر طاعت ما بیارامید. ( تاریخ بیهقی ) . اعیان و مقدّمان بنشسته بودند، و طاعت و بندگی نموده. ( تاریخ بیهقی ) . من که آلتون تاشم جز بندگی و طاعت راست ندارم. ( تاریخ بیهقی ) . و ستوده آن است که قوت آرزو و خشم در طاعت قوّت خرد باشد. ( تاریخ بیهقی ) . رسول فرستاد، و زیاده طاعت و بندگی نمود. ( تاریخ بیهقی ) . ما در این هفته حرکت خواهیم کرد [ مسعود ]. . . جهانی در هوی و طاعت ما بیارامیده. ( تاریخ بیهقی ) [رعیت ] باید که از پادشاه و لشکر بترسند ترسیدنی تمام و طاعت دارند. ( تاریخ بیهقی ) .
منبع. لغت نامه دهخدا

ز طاعت با اخلاص در عمل دل در وصل یار پیدایش است
طاعت و کمال نه وقت بخشش است
که اطاعت ناب حق را خواهش است
زانکه بر نفس بخشد چون پودر بر هوا پاشش است
این کلام حق است که بر فطرت انسان سازش است
ز هر طاعت حق گر گذر کنی نفس رو به فرسایش است
نماز و روزه وبخشش و غیر بر حق رحمت حق چون وارش است
پارسی ز طاعت یار آنگاه آید که اخلاص عمل در پوشش است
ز نفس اماره چه در بخشش و سجاده و تسبیح نه طاعتش پیدایش است
🌿🌸🌹🌹🌹☘️🍀