طاس نگون

لغت نامه دهخدا

طاس نگون. [ س ِ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) کنایه از آسمان است و عربان فلک خوانند. ( برهان ). کنایه از فلک و آسمان است. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کنایه از آسمان است و عربان فلک خوانند

پیشنهاد کاربران

بپرس