طارون

در گذشته مرکز در ورودی روستا خانه مجلل خان و یک زمین چمن بزرگ بنام خان باغی وجود داشت که با رفتن خان از این روستا تغییر زیادی کرده و آن زیبایی قبل را ندارد.
یک چشمه قدیمی نیز در ورودی روستا وجود دارد که تا چندسال قبل آب آشامیدنی همه مردم روستا را تامین می کرد و در زبان آذری به آن بیلاق گفته می شود.
اما با اینکه جدیدا اطراف این بیلاق تزئین شده ولی بخاطر عدم رسیدگی و لایروبی منبع اصلی چشمه تقریبا رو به خشک شدن است.
معروف ترین محصول این روستا گلابی های آبدار آن بود که آرمود نام دارد. ولی در اواخر بخاطر رونق گرفتن سیب دیگر از آن ارزش گلابی کاسته شده.
بجز گلابی، زردآلوی این روستا زبان زد بود. زردآلوهای این روستا از یک رو زرد رنگ و از یک رو قرمز رنگ با لکه های قهوه ای بودند. اما در حال حاضر بسیاری از درختان زردآلوی جدید پیوندی و از ارقام وارداتی هستند که آن طعم و بو را ندارند.
گردوی این منطقه پوست ضخیمی دارد و بهترین نوع گردو از لحاظ ارزش غذایی و طعم است و هیچ گردویی نمی تواند طعم غذای فسنجان را مانند گردوی این منطقه خوشمزه کند.
این روستا بسیار پر آب بود اما شغل اصلی روستاییان گله داری و گله چرانی بود. پول حاصل از سیب باعث شد دیگر کسی دامداری نکند. نان های تنوری روستا ارزش غذایی بالایی داشت. اما در حال حاضر یک نانوایی لواشک صنعتی آن نان سالم و مقوی را نیز از زندگی مردم حذف کرده.
طمع زیادی ساکنین روستا در کسب مال بیشتر از طریق کشت سیب باعث شده حتی به تپه ها و رودخانه ها هم رحم نکنند و در حال حاضر حتی برای نوشیدن و استحمام خودشان آب در دسترس ندارند.
این عدم مدیریت در صنعت آبخیزداری باعث شده همه اهالی روستا مبادرت به خرید تانکر و پمپ آب کنند و آبی را که در گذشته به راحتی در خانه هایشان داشتند را با زور برق تامین کنند.
در حال حاضر این روستا بیشتر شبیه یک شهرک صنعتی با سروصدای زیاد شده.
روزها هوا معتدل و گرم می شود. اما به محض غروب آفتاب به دلیل قرار گرفتن روستا در وسط باغها، هوا بسیار خنک می شود.
این سرد و گرم شدن و خشک و تر شدن فضا باعث منحصر به فرد شدن میوه ها می شود به طوری که سیب زرد نیز دو رنگ می شود.