( طارفة ) طارفة. [ رِ ف َ ] ( ع ص ) طارف. جاء بطارفة عین ؛ آورد مال بسیار از. ( منتهی الارب ). ج ، طوارف. || در عربی بکسر ثالث ، شخصی را گویند که میان او و جدّ اکبر او آباء بسیار باشند یعنی از جد اکبر خود بسیار دور باشد. ( برهان ). || میوه و جز آن که غریب و نادر بود.
