طادیه

لغت نامه دهخدا

( طادیة ) طادیة. [ ی َ ] ( ع ص )مقلوب واطدَة، ثابت ِ دیرینه. یقال ، عادَة طادِیة؛ ای ثابته قدیمة. ج ، طیادِی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

ثابت دیرینه

پیشنهاد کاربران

بپرس