[ویکی اهل البیت] طاحی الارض (اسم الله). این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
این صفت فعلی الهی از باب «طحی، یَطحی و طَحْواً» به معنای گستردن و گسترده شدن است.
این صفت الهی تنها یک بار و آن هم در مورد زمین بکار رفته است که خداوند به زمین و کسی که آن را گسترانده سوگند می خورد:
«والاَرضِ وما طَحها». (سوره شمس(91)/6)
این صفت فعلی الهی از باب «طحی، یَطحی و طَحْواً» به معنای گستردن و گسترده شدن است.
این صفت الهی تنها یک بار و آن هم در مورد زمین بکار رفته است که خداوند به زمین و کسی که آن را گسترانده سوگند می خورد:
«والاَرضِ وما طَحها». (سوره شمس(91)/6)
wikiahlb: طاحی_الارض_(اسم_الله)