طاجین که از واژهٔ تابه در زبان فارسی مشتق شده نام ظرف و غذای مخصوص این ظرف است که درکشورهای شمال آفریقا بخصوص مراکش ( مغرب ) وهران ( الجزایر ) و تونس استفاده زیادی دارد. ظرف معمولاً از سفال پخته شده و سرامیک مقاوم به حرارت تولید می گردد و از دو قسمت تشکیل شده است: قسمت کف یا بشقاب که لبه کوتاهی دارد و قسمت سرپوش که مخروطی و بلند است در بعضی از انواع آن در انتهای مخروط سوراخی تعبیه شده است. کل ظرف، لعاب سرامیک داده شده و بعضی از انواع آن دارای نقش و نگار است.
... [مشاهده متن کامل]
در انواع جدیدی که در اروپا از آن ساخته شده بشقاب آن را از جنس فلز تهیه کرده اند تا استفاده آن مستقیم روی شعله گاز یا اجاق برقی امکان پذیر گردد.
برحسب شکل ظاهری و نیز نوع غذائی که در آن پخته می شود دو نوع متمایز دارد:
• طاجین وهرانی ( جزایری ) و مراکشی ( مغربی )
معمول برای پختن غذای گوشتی از طاجین استفاده می شود. انتهای قسمت مخروطی باز است و برای کنترل وضع پخت یا اضافه کردن آب یا ادویه بکار می رود. طاجین را روی اجاق مخصوص خود که با زغال روشن شده در حرارت کم و طولانی می پزند. طاجین مغربی شامل گوشت مرغ یا بره همراه با ادویه میوه خشک شده و خرما می باشد. به طور کلی از انواع گوشت در پخت طاجین استفاده می گردد. گاهی از گوشت بوقلمون نیز استفاده می شود.
• طاجین تونسی
طاجین تونسی با نوع مغربی آن کمی متفاوت است و از سبزیها و پیاز و سیب زمینی بیشتر استفاده می شود و بعد از پختن برگردانده می شود و دوطرف آن سرخ می گردد و در ظرف جداگانه سرو می شود.
سفال سنتی تاجین ، که گاه رنگ آمیزی یا لعاب دار است ، از دو قسمت تشکیل شده است: واحد پایه دایره ای که مسطح با ضلع های پایین و یک پوشش بزرگ مخروطی یا گنبدی شکل است که هنگام پخت و پز روی پایه قرار می گیرد. این پوشش به گونه ای طراحی شده است که تمام تراکم را به پایین برگرداند. با اضافه کردن آب سرد به درون سوراخ مخصوصی که در قسمت بالای درب قرار دارد ، می توان این روند را بهبود بخشید.
... [مشاهده متن کامل]
در انواع جدیدی که در اروپا از آن ساخته شده بشقاب آن را از جنس فلز تهیه کرده اند تا استفاده آن مستقیم روی شعله گاز یا اجاق برقی امکان پذیر گردد.
برحسب شکل ظاهری و نیز نوع غذائی که در آن پخته می شود دو نوع متمایز دارد:
• طاجین وهرانی ( جزایری ) و مراکشی ( مغربی )
معمول برای پختن غذای گوشتی از طاجین استفاده می شود. انتهای قسمت مخروطی باز است و برای کنترل وضع پخت یا اضافه کردن آب یا ادویه بکار می رود. طاجین را روی اجاق مخصوص خود که با زغال روشن شده در حرارت کم و طولانی می پزند. طاجین مغربی شامل گوشت مرغ یا بره همراه با ادویه میوه خشک شده و خرما می باشد. به طور کلی از انواع گوشت در پخت طاجین استفاده می گردد. گاهی از گوشت بوقلمون نیز استفاده می شود.
• طاجین تونسی
طاجین تونسی با نوع مغربی آن کمی متفاوت است و از سبزیها و پیاز و سیب زمینی بیشتر استفاده می شود و بعد از پختن برگردانده می شود و دوطرف آن سرخ می گردد و در ظرف جداگانه سرو می شود.
سفال سنتی تاجین ، که گاه رنگ آمیزی یا لعاب دار است ، از دو قسمت تشکیل شده است: واحد پایه دایره ای که مسطح با ضلع های پایین و یک پوشش بزرگ مخروطی یا گنبدی شکل است که هنگام پخت و پز روی پایه قرار می گیرد. این پوشش به گونه ای طراحی شده است که تمام تراکم را به پایین برگرداند. با اضافه کردن آب سرد به درون سوراخ مخصوصی که در قسمت بالای درب قرار دارد ، می توان این روند را بهبود بخشید.
طاجین ظرفی هست که خورش را در آن درست می کنند.
در مراکش در ان طاجین گوشت و به درست می کنند.
در مراکش در ان طاجین گوشت و به درست می کنند.