طابیثا

لغت نامه دهخدا

طابیثا. ( اِخ ) ( به معنی آهو ) زنی که خود از شاگردان مسیح بود در یافا و تمامی قوم ، وی را بواسطه اعمال حسنه اش دوست میداشتند و پس از آنکه سرای فانی را بدرود گفت و او را کفن نمودند بقول پطرس ، خداوند وی را زنده فرمود. ( اعمال رسولان 36/9، 40 ).

پیشنهاد کاربران

طابیثا ： طابیثا اسم دخترانه عبری به معنی آهو.
طابیثا ： طابیثا نام بانویی از شاگردان حضرت عیسی مسیح ( ع ) که خداوند او را پس از مردن زنده کرد.
طابیثا. ( به معنی آهو ) زنی که خود از شاگردان مسیح بود در یافا و تمامی قوم ، وی را بواسطه ٔ اعمال حسنه اش دوست میداشتند و پس از آنکه سرای فانی را بدرود گفت و او را کفن نمودند بقول پطرس ، خداوند وی را زنده
... [مشاهده متن کامل]
فرمود. ( اعمال رسولان 36/9، 40 ) . طابیثا اسم دخترانه با ریشه عبری به معنی آهو و ( به مجاز ) چشم زیبا .

طابیثا ： طابیثا اسم دخترانه با ریشه عبری به معنی آهو است . مجازا به معنی دخترزیبا.

بپرس