طابقی

لغت نامه دهخدا

طابقی. [ ب ِ ] ( ع اِ ) گویا نام طعامی یا حلوائی بوده از طابق معرب تابه ، یا تابک. و ظاهراً اگر کلمه طائفی حلوای طائف نباشد در شعر ذیل طابقی است :
و آن زر از تو باز خواهد آنکه تا اکنون ازو
چو غری خوردی همی و طابقی و لیولنگ.
غمناک ( از فرهنگ اسدی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس