طابح. [ ب َ ] ( اِخ ) اولین فرزند ناحور، برادر حضرت ابراهیم علیه السلام که از رؤومة کنیزک فراشی ناحور بدنیاآمده بود. ( سفر پیدایش 22:24 ) ( قاموس کتاب مقدس ).
