طائط

لغت نامه دهخدا

طائط. [ ءِ ] ( ع ص ) گشن تیزشهوت. گشن بابانگ. || مرد سخت خصومت. || مرد دراز. ( منتهی الارب ). ج ، طاطة.

پیشنهاد کاربران

بپرس