ضیایی ایرج

ایرج ضیایی
ایرج ضیایی
ضیایی، ایرج (رشت 15 فروردین 1328ش- ) شاعر ایرانی. او ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩﻫﺎﯼ ﺷﺎﺧﺺ ﺷﻌﺮ دهۀ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺍﯾﺪﻩ ﺷﻌﺮ ﺍﺷﯿﺎءﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﺮ ﺷﻌﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﻫﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ. ضیایی ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﺩﺭ ﺣﻠﻘۀ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﻭﯼ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﺭﻩﻫﺎﯼ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺩﻫۀ 1340 ﻭ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺩﻫﻪ 1350 چاپ شده است. ﺿﯿﺎﯾﯽ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﮔﯿﻼﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻥ ﻭﻗﻮﻉ ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﺗﺎ ﮐﻮﯾﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. شعرهای او تاکنون به زبان های متعددی، از جمله آلمانی، انگلیسی، فرانسوی، عربی و... در آنتولوژی های مهم جهان ترجمه و منتشر شده. علاوه بر این ضیایی با حضور در کشورهای اروپایی، ضمن شعرخوانی به معرفی ادبیات معاصر ایران پرداخته. آثار: حرکت ناگهانی اشیاء (مجموعه شعر- آرست، 1373)؛ سکوها خالی است (مجموعه شعر- اسکاف، 1374)؛ زیر پای همهمه (مجموعه شعر- پرسش، 1376)؛ سبک نمی شود این وقت (گزینه ی شعر از شاعران دهه ی 60 و 70- همراه، 1380)؛ همیشه کنارت یک صندلی خالی هست (مجموعه شعر- آهنگ دیگر، 1386)؛ این پرنده از دوران سلجوقیان آمده است (مجموعه شعر- چشمه، 1390)، اندکی آسمان و کمی احوالپرسی (مجموعه آثار- لندن: نشر اچ اند اس مدیا، 1393)، گزینه اشعار (نشر حکمت کلمه، 1396)، مراثی محله های مردد (یک شعر بلند، 1396) و جنون دارد این دوچرخه (شعرهای بلند، 1396).