ضیأب

لغت نامه دهخدا

ضیأب. [ ض َ ءَ ] ( ع ص ) آنکه درامور عظام درآید و در آن تصرّف کند ( یا آن تصحیف ضیأن است ). ( منتهی الارب ). صاحب تاج العروس گوید: ضیأب ، الذی یقتحم فی الامور. لغةٌ فی الضیأن لا تصحیف.

فرهنگ فارسی

آنکه در امور عظام در آید و در آن تصرف کند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس