[ویکی شیعه] ضیاءالدین دُرّی اصفهانی (۱۲۹۳-۱۳۷۵ق)، از مدرّسان فلسفه در قرن چهاردهم قمری. او از روش مشائی پیروی می کرد. و نزد میرزا محمد حسن کرمانشاهی، ملا محمد کاشانی و جهانگیرخان قشقایی شاگردی کرد.
وی علاوه بر تدریس در دانشگاه با تأسیس مدرسه ای، در آن به تحقیق و نگارش پرداخت به گونه ای که بسیاری از متون فلسفی و برخی رساله های ابن سینا و حکمای دیگر را ترجمه کرد. از آثار او می توان به اصول عقاید دین و فلسفة الاعتماد اشاره کرد.
ضیاء الدین دُرّی اصفهانی در ۱۲۹۳ در روستای دُر، از توابع اصفهان به دنیا آمد. و در ۱۳۷۵ق/۱۳۳۴ش در تهران درگذشت.
وی پس از تحصیل علوم مقدماتی در زادگاهش در ۱۳۰۹ به قصد دانش اندوزیی به اصفهان و سپس تهران رفت. او در فلسفه از روش مشائی پیروی می کرد. دری اصفهانی پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد در ۱۳۲۷ مدرسه ای تأسیس کرد و در آن به تدریس، مباحثه، مطالعه، تحقیق و نگارش پرداخت.
ضیاء الدین دُرّی اصفهانی در ۱۲۹۳ در روستای دُر، از توابع اصفهان به دنیا آمد. و در ۱۳۷۵ق/۱۳۳۴ش در تهران درگذشت.
وی پس از تحصیل علوم مقدماتی در زادگاهش در ۱۳۰۹ به قصد دانش اندوزیی به اصفهان و سپس تهران رفت. او در فلسفه از روش مشائی پیروی می کرد. دری اصفهانی پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد در ۱۳۲۷ مدرسه ای تأسیس کرد و در آن به تدریس، مباحثه، مطالعه، تحقیق و نگارش پرداخت.
wikishia: ضیاءالدین_دری_اصفهانی