ضوبان

لغت نامه دهخدا

ضوبان. [ ضو / ض َ ] ( ع ص ) ضؤبان. ( منتهی الارب ). شتر قوی توانا و پرگوشت ( واحد و جمع برابر است ). ( منتهی الارب ).

ضوبان. [ ض َ ] ( ع اِ ) ضؤبان. ( منتهی الارب ). دوش شتر. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس