ضواحک. [ ض َ ح ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ضاحکة. چهار دندان که از پس نیش بود. ( مهذب الاسماء ). دندانها که وقت خندیدن ظاهر شود، یا چهار دندان که میان انیاب و اضراس است. ( منتخب اللعات ).
فرهنگ فارسی
دندانهای جلودهان که هنگام خنده نمایان شود ( اسم ) جمع ضاحکه دندانهای جلو دهان که هنگام خنده نمایان شود .
