ضواجع

لغت نامه دهخدا

ضواجع. [ ض َ ج ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ضاجع. پشته ها. هِضاب. ( منتهی الارب ). رجوع به ضاجع شود.

ضواجع. [ ض َ ج ِ ] ( اِخ ) هفت اورنگ کهین. ( مهذب الاسماء ).

ضواجع. [ ض َ ج ِ ] ( اِخ ) جایگاهی است در گفته نابغه ذبیانی. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس