ضهی. [ ض َ ها ] ( ع مص ) بی نماز شدن زن. || بار نگرفتن زن. || پستان ناکردن زن. || نرویانیدن ِ زمین گیاه را. ( منتهی الارب ).ضهی. [ ض َ هی ی ] ( ع ص ) مانا.مانند. یقال : هذا ضهیّک ؛ ای شبیهک. ( منتهی الارب ).
