( ضمیلة ) ضمیلة. [ ض َ ل َ ] ( ع ص ) زن برجای مانده. || زن لنگ ، و منه : ان رجلاً خطب الی معاویة بنته عَرجاء فقال انها ضمیلة فقال انی ارید ان اتشرف بمصاهرتک و لاارید للسباق فی الحلبة. ( منتهی الارب ).
