ضمیر فصل

[ویکی فقه] ضمیر فصل، ضمیر منفصل تاکید کننده مفهوم پیش از خود را ضمیر فصل گویند.
ضمیر فصل که به آن ضمیر عماد یا دعامه نیز می گویند، ضمیر منفصلی است که در محل رفع است و مفهوم پیش از خود را تقویت و تاکید می کند.
خاصیت تطابق
ضمیر فصل از جهت تکلم، غیبت، حضور، مفرد و جمع، با کلمه پیشین مطابقت دارد و پس از مبتدا یا چیزی واقع می شود که در اصل مبتدا بوده است؛ مانند «نحن» در: (وکنا نحن الوارثین)؛ «و ما خود وارثانیم» و «انت» در (کنت انت الرقیب علیهم)؛ «تو خود نگاهبان آنان بودی».