ضفدعین

لغت نامه دهخدا

ضفدعین. [ ض ِ دَ ع َ ] ( اِخ ) یکی [ ستاره ]که بر دنبال است ( یعنی بر دنبال قیطس ) با آن یکی که بر دهان حوت جنوبی است ضفدعین خوانند، ای دو چغز.

پیشنهاد کاربران

بپرس