ضفاطه
لغت نامه دهخدا
ضفاطة. [ ض َ طَ ] ( ع مص ) سست رأی و ضعیف عقل شدن ، و منه حدیث عمر: اللهم انی اعوذ بک من الضفاطة. ( منتهی الارب ). || چنگ زدن. ( مهذب الاسماء ).
ضفاطة. [ ض َف ْ فا طَ ] ( ع ص ، اِ ) شتر بارکش. || گروه بزرگ از همراهان. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید