ضغاین

لغت نامه دهخدا

ضغاین. [ ض َ ی ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ضغینة : فرستاد تا بیاموزند شیوه عفو هنگام قدرت و طریقه حلم و اغماض با کثرت ضغاین... ( جهانگشای جوینی ).

( اسم ) جمع ضغینه کینه ها .
جمع ضغینه . فرستاد تا بیاموزند شیوه عفو هنگام قدرت و طریقه حلم و اغماض با کثرت ضغاین . . . . .

کینه ها

کینه ی شدید.
میان دوستان و معارف احقاد و ضغائن بسیار حادث گردد. کلیله و دمنه، ص ۲۹۱